Dat blijkt uit een onderzoek dat het Nederlands Instituut voor Psychologen (NIP) maandag naar buiten brengt, schrijft NRC Handelsblad zaterdag.

Meer dan vier op de tien psychologen geeft in het onderzoek aan dat hij de afgelopen twee jaar te maken heeft gehad met 'omhoog labelen' door henzelf of door collega's. Dit kan volgens NIP-voorzitter Elly Plooijen van Gorsel noodzakelijk zijn omdat een cliënt anders van hulp verstoken blijft.

Een voorbeeld is een man die therapie nodig heeft na een vechtscheiding. Sinds vorig jaar wordt de behandeling van psychische klachten na schokkende gebeurtenissen, zogenoemde aanpassingsstoornissen, niet meer vergoed.

De psycholoog stelt daarom dat de man een angststoornis of een depressie heeft. De behandeling daarvan wordt nog wel vergoed.

De behandeling van psychische klachten wordt niet meer langdurig vergoed. Alleen stoornissen komen hiervoor in aanmerking. Zo is relatietherapie en de behandeling van een burn-out al uit het pakket. Vanaf volgend jaar wordt de behandeling van bepaalde fobieën en seksuele problemen ook niet meer vergoed.

Door 'creatief diagnosticeren' worden de behandelingen nog wel vergoed. Dat dit gebeurt is ook terug te zien in cijfers. In 2011 zat negentien procent met aanpassingsproblemen bij de psycholoog. Vorig jaar daalde dat naar negen procent. De groep met depressies en angsten steeg van 31 naar 41 procent.

Het opzettelijk stellen van onjuiste diagnoses, ook al is het met een goede bedoeling, voelt niet goed, zegt psychiater Esther van Fenema in de krant. "Je beschaamt het vertrouwen van de patiënt met verkeerde diagnoses. We frauderen met z'n allen."

Een te zware diagnose kan tot stigmatiseren leiden. Ook kan het gevolgen hebben bij het afsluiten van een arbeidsongeschiktheidsverzekering of overlijdensrisicoverzekering.