Het hormoon blijkt ook het tegenovergestelde te kunnen bewerkstelligen: vrouwen die in een experiment testosteron kregen toegediend bleken meer samen te werken.

Dat schrijven onderzoekers van de Universiteit Utrecht en de Vrije Universiteit in een online-artikel van het toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift Nature.

De Utrechtse experimenteel psycholoog Jack van Honk en zijn collega's voerden een experiment uit bij 24 studentes. Ze kregen op verschillende dagen testosteron toegediend en een placebo, in willekeurige volgorde.

De studentes speelden vervolgens een computerspel (Public Goods Game) met twee medespelers waarbij iedere speler drie muntjes kreeg toebedeeld. Die muntjes konden zij voor zichzelf houden of delen met de andere twee van de groep. Als minimaal twee van de drie spelers de munten deelden, werd het aantal muntjes van hen verdubbeld.

Met dit experiment toont Van Honk aan dat vrouwen bij wie testosteron is toegediend, vaker hun munten delen met de groep. Kortom: zij zijn vaker bereid om samen te werken. Hierbij merkt Van Honk wel op dat dit vooral geldt voor een specifieke groep vrouwen.

"Het gaat om de vrouwen die al voor de geboorte, in de baarmoeder, minder hebben blootgestaan aan testosteron. Vrouwen die in de prenatale ontwikkeling meer bloot hebben gestaan aan het hormoon testosteron bleken na toediening van dit hormoon niet meer of minder samen te werken."

In hoeverre iemand voor de geboorte bloot heeft gestaan aan testosteron, is te meten aan de hand van de zogenoemde 2D:4D-ratio. Deze ratio is de verhouding tussen de wijsvinger (2D) en de ringvinger (4D) van de rechterhand.

Hoe korter de wijsvinger ten opzichte van de ringvinger, hoe groter de blootstelling aan testosteron in de baarmoeder.

De vraag waarom testosteron in deze specifieke groep samenwerking bevordert, is moeilijk te beantwoorden. Jack van Honk speculeert dat voor mensen die prenataal minder aan het hormoon zijn blootgesteld samenwerking een beste optie is om invloed op sociale omgeving uit te oefenen.

Van Honk: "Met andere woorden: het einddoel is sociale dominantie. Maar er zijn vele wegen die daarheen leiden, testosteron selecteert afhankelijk van situatie en individu de beste weg."