Zes onderzoekers uit Amerika en Canada pleiten voor verandering in een drietal opiniestukken in Nature van deze week.

Slechts 37 procent van de proefpersonen is vrouw, concludeerde een onderzoek uit 2004, en niet meer dan 13 procent van alle studies maakt überhaupt onderscheid tussen sekse in de analyse van de onderzoeksdata.

En dat is nou juist zo belangrijk, stellen drie onderzoeksters van de Northwestern University in Chicago. Want er zijn aanzienlijke verschillen in de manier waarop mannen en vrouwen veel ziektes ervaren.

Biologische verschillen hebben ook invloed op hoe mannen en vrouwen op medicatie reageren.

Zelfs bij medicijnen waarvan bekend is dat er aanzienlijk verschil is tussen hoe mannen en hoe vrouwen erop reageren, staat volgens een onderzoek uit 2005 veelal geen seksespecifieke dosering op het potje.

En waar vrouwen in biomedische onderzoeken al een minderheid vormen, zijn zwangere vrouwen praktisch afwezig in klinische studies. Maar door medicijnen niet op zwangere vrouwen te testen, blijven ze van veel nieuwe medicijnen verstoken.

De buitensluiting van vrouwen zet zich zelfs door bij dierproeven; in acht van de tien biologische disciplines is er een mannelijke proefdiervoorkeur.

De onderzoekers pleiten voor keiharde, streng nageleefde maatregelen om deze situatie te veranderen.