Grofweg zijn cashbackapps in twee categorieën onder te verdelen. De eerste soort zijn de apps waarin je kassabonnetjes moet uploaden om je gratis producten te krijgen of korting bij een bepaalde winkel. Dit is hoe cashback via de populaire app Scoupy werkt. De app heeft naar eigen zeggen meer dan 1,3 miljoen gebruikers.

Een andere manier van cashen is door je bankrekening te koppelen aan een cashbackapp. Zo werkt bijvoorbeeld de app Woolsocks. Iris Newman van bespaarblog One Broke Girl gebruikt deze app graag. "Je krijgt je geld terug door alleen je rekening eraan te koppelen, je hoeft dus geen bonnetjes op te sturen."

Maar hoe werkt dat dan precies? Woolsocks werkt samen met een groot aantal winkels, zoals supermarkten Jumbo en Lidl, maar ook met de Action, HEMA, MediaMarkt en online kledingwinkels van Vero Moda, H&M en About You. Deze winkels betalen voor gebruikers die via Woolsocks bij hen terecht komen.

Newman: "Koop je iets bij de winkels waar ze mee samenwerken, dan krijg jij automatisch een bedrag op je rekening gestort." Woolsocks stelt geen geld te verdienen met het doorverkopen van de data. 'Handelaren zijn bereid om ons een beloning te geven aangezien wij je als klant binnen hebben gehaald', zegt het bedrijf op de website. Van die commissie houdt Woolsocks een deel voor eigen rekening.

In veel gevallen koppelen de cashbackapps de gegevens aan de basisinformatie die ze van hun gebruikers hebben. "Voor de winkels zijn is dit ontzettend interessant", zegt Newman. "'Vrouw van 37 jaar met kind die graag bij de Action shopt en gemiddeld x bedrag uitgeeft' is heel waardevolle informatie voor de Action. Want zo kunnen zij weer heel gericht adverteren. Daar betalen ze graag voor."

Dat zegt ook bespaarexpert Minke van Kuijen van de blog Gierige Gerda. "Cashbackapps verdienen veel geld aan het verkopen van jouw data." Van Kuijen snapt dat sommige mensen daarom liever geen cashbackapps gebruiken. "Je moet zelf bepalen of je het prettig vindt om je gegevens te delen. Ik vind het niet erg, maar vertrouw je het niet, dan moet je het niet doen."

De Consumentenbond krijgt nooit of zelden klachten over deze apps. "Ze duiken ook niet op bij online oplichting", zegt woordvoerder Joyce Donat. "Op deze manier kun je geld terug krijgen op producten. Maar je moet wel even goed in de voorwaarden kijken. Let er vooral op welke gegevens je deelt als je geld terug vraagt."

"Natuurlijk verleiden cashbackapps tot spullen kopen. Maar dat is niet verboden en gebeurt natuurlijk op heel veel plekken op verschillende manieren: aanbiedingen en spaaracties doen dit ook."

Van Kuijen is in ieder geval tevreden over de bedragen die ze terugkrijgt en het geld dat ze jaarlijks bespaart. Zoveel moeite hoeft ze daar niet eens voor te doen. "Dat valt echt reuze mee. Als je cashback krijgt door je te laten doorsluizen, dan is het enige wat je moet doen de link in de app aanklikken. Dan ga je niet direct naar Bol. com, maar opent dus eerst de app."

Deze manier van cashbacks innen werkt via commissies. Van Kuijen: "De webwinkel betaalt een commissie aan de cashbackapp en de klant krijgt daar dan een klein deel van. Voorbeelden van deze apps zijn bijvoorbeeld Cashback XL, Euroclix en Shopbuddies."

Newman bespaart jaarlijks zo'n 500 tot 1000 euro via cashbackapps. "Ik gebruik het ook voor het overstappen van zorgverzekering of tv-abonnement. En Cashback XL werkt bijvoorbeeld samen met bol.com - koop je daar sowieso regelmatig wat, dan kan dat veel schelen, zeker als je een grote aankoop doet zoals een televisie. Aan alleen mijn bankrekening koppelen aan Woolsocks, verdien ik zo'n 60 euro per jaar. Daar hoef ik dus niets voor te doen."

Alleen cashbackapps gebruiken voor dagelijkse boodschappen, levert niet zo gek veel op. "Maar als je per bonnetje 0,05 cent terugkrijgt, telt dat ook op. Daarnaast zijn de gratis producten die je via Scoupy kunt kopen ook leuk. Krijg ik korting, dan koop ik alleen de producten die ik nodig heb. Maar zijn ze gratis en gebruik ik ze zelf niet, dan zet ik ze in de weggeefkast voor mijn huis."