Vrijdag- op zaterdagnacht. Persalarm. Een seintje dat persbureau ANP geeft aan journalisten bij groot nieuws. "Tientallen doden door aardbeving in Marokko." We tikken een eerste nieuwsbericht, sturen een pushbericht zodra Nederland wakker wordt en openen een liveblog.

Elke paar uur geeft het Marokkaanse ministerie van Binnenlandse Zaken een update over het aantal doden, bevestigd door de hulpdiensten. De eerste update: 623. Rond lunchtijd 820. 's Middags wordt de duizend-dodengrens gepasseerd. In de loop van de avond 1.305. Tegen middernacht 2.012 en dat aantal zal nog oplopen. De vele videobeelden liegen er niet om.

Buitenlandverslaggever Matthijs le Loux en camerajournalist Bas Scharwachter reizen af naar het rampgebied. Een ticket is zo geboekt, een journalistenvisum blijkt in dit geval niet nodig om het land binnen te komen. Hoewel de Marokkaanse autoriteiten ons prima op de hoogte houden van de droge feiten en cijfers, moeten we ook het menselijke verhaal achter een ramp als deze vertellen. Nabestaanden interviewen, schade bekijken, de ramp écht begrijpen.

Terwijl Bas en Matthijs maandagavond in Marokko mensen spreken die op straat slapen, komt er opnieuw een persalarm binnen. "Meer dan 2.000 doden door overstromingen Libië volgens premier oostelijke regering." We neigen naar een pushbericht, maar doen dat toch niet. Waar de premier zich op baseert, is vaag. Mogelijk is er sprake van een vertaalfout: betrouwbare internationale media spreken van 'feared dead': de vrees voor 2.000 doden.

Bovendien is Libië een land vol bestuurlijke en politieke chaos, met twee regeringen die elkaar nogal eens in de haren vliegen of hun informatie zó framen dat die optimaal in hun straatje past. Onafhankelijke journalisten zijn er weinig.

Het voelt wrang. We zijn ons ervan bewust dat er mogelijk sprake is van een grote ramp, maar blijven op NU.nl terughoudend. Simpelweg omdat we het niet zeker weten. Dus (nog) geen pushbericht, (nog) geen 2.000 in de kop.

Pas de volgende dag druppelen statistieken binnen die we wél vertrouwen. 1.000. 2.300. 5.200. Details of videobeelden zijn er amper. De wereldwijde (en doorgaans betrouwbare) internationale hulporganisatie Rode Halvemaan meldt 10.000 doden, maar trekt dat drie uur later weer in. De 'woordvoerder' die dat beweerde, blijkt heel iemand anders. Het is typerend voor de chaos in het land: weinig informatie en lang niet altijd betrouwbaar.

Bas en Matthijs er 'even' naartoe sturen is geen optie. Je komt als journalist het land niet zomaar binnen. Bovendien staan die op dat moment nog letterlijk tussen de brokstukken in het Atlasgebergte. En die verhalen moeten nog steeds verteld worden. Als ik hun reportages lees en bekijk, lopen de rillingen me over de rug.

Vooral de verhalen uit Douzrou, een weggevaagd dorpje met 89 doden op een totaal van achthonderd inwoners. Je mag en kunt leed niet vergelijken, maar het doet me toch denken aan het zwaar getroffen Derna in Libië.

Vanaf onze redactie doen we wat we kunnen. We gaan op zoek naar de betrouwbaarste bronnen, Libische deskundigen, mensen ter plaatse. Egypte-correspondent Emma van der Zalm kamt haar Noord-Afrikaanse netwerk uit.

Contact zoeken met mensen ter plaatse gaat lastig. De verbinding is slecht. We appen met een hulpverlener in Libië. Het lukt ons bijna om hem te interviewen. Bijna, want hij zegt op het laatste moment af - 'Sorry, we are fighting against the time to save lives', verontschuldigt hij zich. We kunnen het hem allesbehalve kwalijk nemen. Gelukkig was ons interview met Nederlandse hulpverleners in Marokko zo geregeld.

We doen wat we kunnen, zowel voor Marokko-berichtgeving als voor Libië-berichtgeving. Het eerste levert veel meer artikelen en video's op dan het tweede. Dat blijft zuur, alsof we ons werk niet goed doen. Maar misschien kúnnen we het ook nooit helemaal goed doen. Want beide rampen verdienen onze volledige aandacht. En aangezien ze praktisch gelijktijdig plaatsvinden, is de helft van onze aandacht helaas het maximale dat we te bieden hebben.

Heb je een vraag of opmerking, of wil je iets anders over NU.nl kwijt? Mail redactiechef Kim Einder op kim@nu.nl.