"Tijdens de onlineschrijfles staat alleen de camera van docent Charlie op zwart. Kapot, zegt hij vanuit zijn schamel verlichte appartement, ook al weet waarschijnlijk de hele klas wel dat de waarheid elders ligt. In werkelijkheid komt de schrijfdocent in The Whale zijn huis niet meer uit, strompelt voort met een looprek, houdt zich zelfs schuil voor de pizzabezorger en zit op de bank te masturberen tot-ie een (milde) hartaanval krijgt."

"Er zijn in de filmgeschiedenis weinig personages zo deerniswekkend als Charlie, een man met morbide obesitas die bijna de 300 kilo aantikt. Hij wordt fenomenaal gespeeld door voormalig sekssymbool Brendan Fraser (The Mummy), thans Oscargenomineerd karakteracteur."

"Verfijnd is The Whale allesbehalve. Je zou het drama even obees kunnen noemen als Frasers personage: nooit wordt de spot gedreven met diens extreme overgewicht, maar de zoektocht naar het onderliggende trauma levert onbeschaamd sentimenteel melodrama op. "

Lees hier de volledige recensie

"In The Whale zitten we samen met Charlie opgesloten en mede dankzij een slimme cameravoering voelen we de muren soms op ons afkomen. Het is daarnaast schrijnend om te zien hoe nederig hij zich opstelt naar zijn (...) verzorgster Liz (een vlammende, terecht voor een Oscar genomineerde rol van Hong Chau). Charlies schuldgevoel weegt mogelijk zwaarder dan zijn eigen lichaam."

"Dit is niet je sentimentele 'drama van de week' dat makkelijk drijft op de ellende van een ander; het zoomt in op grotere thema's als gewetenswroeging en in het reine zien te komen met jezelf. Toch blijft The Whale ook een ietwat ongemakkelijk voyeuristische kijkervaring."

Lees hier de volledige recensie

"Het is een mooie snelkookpanconstructie die in het theater vaak goed werkt. In handen van een filmmaker die van het grote gebaar houdt, wordt het verhaal daarentegen nogal log."

"De conflicten, schreeuwpartijen en tragische geschiedenissen stapelen zich te hoog op. Het is een verhaal over zelfdestructie waar je als kijker een beetje hulpeloos bij staat. Fraser mag er met een snik in de stem veel aan doen om ons mee te krijgen, hij overtuigt beter op de momenten dat hij zich emotioneel naar binnen keert. En onbespied waant, met porno, en eten."

Lees hier de volledige recensie

"Fraser legt de zweep op je ziel zonder van de bank af te komen. Je vergeet bijna dat er nog een plot is. Dat komt ook doordat de plot zo zwak is. Het begint interessant. In de eerste scène wordt Charlies dood aangekondigd. Zijn bloeddruk is hartaanval-hoog en hij doet er niks aan. Hij eet zich de kist in, bewust, omdat een streng christelijke kerk zijn vriend tot zelfmoord heeft gedreven."

"Maar gaandeweg maakt de intrige in The Whale plaats voor een banaal gezinsdoding. Charlie werd geëxcommuniceerd door zijn gezin toen hij verliefd werd op een man. Zijn pogingen om weer contact te krijgen met dochter Ellie zijn voorspelbaar en saai. Het helpt niet dat Ellie zó'n archetypisch boze tiener is dat je als kijker denkt dat Charlie dolblij mag zijn dat het contact was verbroken."

"Als Fraser in beeld is, tilt hij het script omhoog. Ook de cinematografie helpt - de camera draait constant claustrofobisch en onrustig om hem heen. Maar in de scènes zonder Fraser haak je af. Dan vallen de beperkingen pijnlijk op."

Lees hier de volledige recensie