Recensieoverzicht Avatar 2: 'Spektakel met belegen tegeltjeswijsheden'
de Volkskrant - vier sterren
"Avatar: The Way of Water oogt nog mooier, nog dieper, nog scherper, nog warmer, nog tastbaarder. Niet enkel recht voor je neus, maar ook óm je neus. Dit is pure cinema: volkomen overweldigd door het visuele genot enkel nog 'wow' kunnen stamelen, vanuit je riante bioscoopstoel. Staren in de gigantisch diepe gele ogen van zo'n Na'vi, je verwonderen over het ademen van diens blauwe huid."
"Het blijft zonde dat de regisseur ooit Sam Worthington aanstelde voor de hoofdrol: geen al te opmerkelijk acteur. Maar Zoe Saldana groeit door in haar spel als de felle, sissende moeder Neytiri. En ook Sigourney Weaver, nu optredend als de Na'vi-dochter van haar (menselijke) bioloog uit het eerste deel, toont dat de digitale laag het acteren niet in de weg hoeft te zitten: de mimiek van haar verjongde blauwe kindergezichtje is griezelig authentiek."
NRC - vier sterren
"De tijd die James Cameron neemt om de Sully's te laten wennen aan hun nieuwe onderwateromgeving is wegdroomcinema op zijn best: zwemmen met buitenaardse dolfijnen, waarbij de turkooizen waterdruppels dankzij 3D-projectie in 48 frames per seconde (in plaats van de gebruikelijke 24) glashelder om je oren spatten. Je raakt verblind door hun schittering. Je kunt ze voelen. Je kunt ze proeven."
"Cameron staat à la Leonardo DiCaprio in Titanic op de voorplecht van dit zelfgebouwde megaversum. The Way of Water is een technisch hoogstandje en een visueel meesterwerk. Verhaal en filosofie worden daarvoor opgeofferd: de film mondt uit in een militaristische eindstrijd waarvoor Cameron leentjebuur speelt bij zijn eerdere films Aliens, The Abyss, Terminator en Titanic. Het eco-engagement van deel één is ingeruild voor versleten Hollywoodslogans als 'familie is een fort' en zelfs 'de zee geeft, de zee neemt'."
AD - vier sterren
"Regisseur James Cameron is niet bepaald William Shakespeare en zal dat ook nooit worden. Net als de bioscoopkraker uit 2009 gaat Avatar: The Way of Water soms gebukt onder knullige dialogen en belegen tegeltjeswijsheden. Maar wat dondert dat als je een drie uur durend spektakel krijgt voorgeschoteld waar je muil van openvalt?"
"Toegegeven, The Way of Water maakt ook qua plot en innemende personages grote sprongen voorwaarts. De wat saaie Jake Sully (...) was geen protagonist (hoofdrolspeler, red.) om verliefd op te worden. Gelukkig ligt de focus hier op zijn kinderen die je wél makkelijker in je hart sluit. Ze zeggen keurig 'meneer' tegen hun vader, maar gaan lekker eigenwijs zelf op avontuur uit wanneer het gezin de Metkayina-waterstam vraagt om onderdak. "
"Gebleven is het new age-gewauwel over bomen - en nu ook watergolven - met spiritueel geladen energiebanen. En zelfs de meest geharde klimaatactivist zal weer gniffelen om de primitieve manier waarop James Cameron zijn publiek aanspreekt op zijn milieu-onbewuste gedrag. Zijn films hebben altijd iets kinderlijks in hun kijk op normen en waarden. Ook op Pandora is het gezin de hoeksteen van de samenleving. "
Trouw - vier sterren
"Visueel is de film weergaloos en grensverleggend. Geen enkele film creëerde ooit zo overtuigend een volledig met computers geconstrueerde wereld. Let vooral op de close-ups en op de textuur van dingen: van de gezichten, van alles wat tegelijk in beeld beweegt, op de voor- en achtergrond."
"Verwacht alleen niet dat het visuele raffinement geëvenaard wordt door plot en dialogen. De film is in feite een lange achtervolging en de personages krijgen nauwelijks reliëf. Alleen Kiri, de oudste dochter van Jake en Ney'tiri, heeft de contouren van een intrigerend personage vanwege haar vreemde band met de Grote Moeder, de Gaya-achtige ziel van de planeet Pandora. Alle andere personages zijn plat en oninteressant en spuien stoffige dooddoeners als 'ons gezin is een fort' en 'een vader beschermt zijn gezin, dat is wat hem betekenis geeft'."
2:28