
Recensieoverzicht: Pixar-film Coco is nu al kleurrijke klassieker
De Volkskrant - vier sterren
"Inderdaad, Coco is een animatiefilm over de dood, precies dat onderwerp dat tobbende kinderen uit hun slaap kan houden en dat veel ouders graag buiten de deur houden zolang poes en grootouders nog in leven zijn. Bedenker Lee Unkrich, ook een van de scenaristen en de regisseur, liet zich echter inspireren door het Mexicaanse Día de los Muertos, een uitbundig feest waar families bij elkaar komen om samen de herinnering aan de doden levend te houden. Zijn Coco is even vrolijk en troostgevend en gaat laconiek met het thema om."
AD - vier sterren
"Coco - de titel verwijst naar de overgrootmoeder van Miguel - is weer een knap staaltje animatievermaak van Pixar. Het team van regisseur Lee Unkrich heeft een ontroerend, geestig, kleurrijk, luisterrijk kijkfeest gemaakt. Ook bevat de film nog een aardige plotwending die het familieverleden van Miguel in een heel ander perspectief plaatst. Coco verrast op alle fronten."
Trouw - vier sterren
"De filmmakers zijn wat drammerig in hun boodschap dat familie voor-en-boven alles gaat, maar vermaken je met een fraaie reeks musicalmomentjes, schitterend vormgegeven magische taferelen en geestige personages. Joviale straathond Dante, die kleur krijgt en leert vliegen, zou wel eens een blijvertje kunnen worden."

De levenden en doden bezoeken elkaar in trailer nieuwe animatiefilm Coco
Het Parool - vier sterren
"Coco is een behoorlijke gok voor Pixar. De thematiek is immers duister, op het lugubere af. Misschien dat er daarom zo binnen de lijntjes wordt gekleurd. (...) Pas als je vergeten bent door iedereen die je op aarde liefhad, sterf je 'The final death'. Over wat er dán met je gebeurt, doet Coco wijselijk geen uitspraken."
De Telegraaf - vier sterren
"De Mexicaanse traditie van de Día de Muertos lokte James Bond in Spectre (2015) naar Mexico. Deze feestdag voor de doden vormde ook de basis van het door Guillermo del Toro geproduceerde animatie-avontuur The book of life (2014) en Pixars 19e speelfilm vertoont met die laatste titel zeker overeenkomsten. Toch geeft de digitale droomfabriek onder regie van Lee Unkrich net een andere draai aan Coco. (...) Intussen draait deze film vooral om het ontroerende idee dat doden blijven voortleven zolang wij ze levend houden in onze herinnering. Een liefdevolle en emotionele dieptebom die in Coco haarzuiver doel treft."