NU.nl sprak met de makers, Mark Burton & Richard Starzak, die al tientallen jaren werkzaam zijn bij Aardman.

Het avontuurlijke schaapje Shaun maakte twintig jaar geleden alweer zijn filmdebuut in de Oscar winnende korte film A Close Shave (1995) van Nick Park, naast hoofdrolspelers Wallace & Gromit.

Richard Starzak: "We wisten al vrij snel dat Shaun populair was, want zijn merchandise verkocht beter dan die van Wallace en Gromit. Toen we in Vogue magazine Spice Girl Emma Bunton met een Shaun-rugzak zagen beseften we dat we meer met Shaun moesten doen."

Toch duurde het nog tot 2007 voordat Shaun zijn eigen serie kreeg. Waarom zo lang? Starzak: "Tja, alles gaat een beetje traag bij Aardman. Rond 2000 was iedereen bij Aardman met lange speelfilms bezig, dus niemand had tijd voor een serie over een schaap."

Shaun het Schaap was meteen reuze populair: de serie is in honderdzeventig landen uitgezonden en is daarmee populairder dan Aardman-paradepaardjes Wallace & Gromit.

Mark Burton: "Dat hoor je mij niet zeggen! Laten we het erop houden dat hij even populair is. Maar Shaun bereikt wél een breder publiek. Al hadden we nooit verwacht dat Shaun zo'n wereldwijd succes zou worden."

Achteraf is het begrijpelijk, want dat Shaun geen woord blaat maakt hem net zo'n dankbaar Brits exportproduct als de al even zwijgzame Mr. Bean.

En nu is er dan ook een lange speelfilm rond Shaun het Schaap, waarin Shaun met zijn kudde op zoek naar hun boer de grote stad verkent. Gemaakt in drie jaar, wat snel is, want een klei-animatiefilm stamp je niet zo snel uit de grond aangezien je maar een paar seconden per dag kan opnemen.

Zo duurde het draaien van de hectische restaurantscène uit de film (met schapen vermomd als mensen in een restaurant) liefst zes maanden.

Burton: "We hebben bij Aardman ook het record gevestigd voor het shot met de meeste personages: er zitten er 42 in onze busstationsscène. Eén animator is daar twee weken mee bezig geweest. Hij heeft zich twee weken opgesloten in de studio en af en toe schoven we eten en koffie onder de deur door."

Net als alle Aardmanfilms is ook Shaun leuk voor jong en oud. De jongeren zullen zich vooral vermaken met de slapstick terwijl de ouderen óók kunnen grinniken om de vele verwijzingen die er in de film verstopt zitten: vooral naar films (The Silence of the Lambs) en tv-series (Breaking Bad) maar ook naar beroemde platenhoezen (Abbey Road).

Dat de zombiefilmparodie Shaun of the Dead dan weer ontbreekt is geen toeval, legt Burton uit. "Shaun of the Dead is al een parodie, en het is lastig om iets te persifleren dat zelf al een parodie is. We nemen meestal films die zichzelf serieus nemen, zoals Taxi Driver of Silence of the Lambs." 

Starzak vult hem aan: "Soms ontstaan de verwijzingen vanzelf, wanneer een schrijver zegt dat een scène ‘qua sfeer zoals Silence of the Lambs moet worden."  Dan is de volgende stap snel genomen. Maar het moet wel in het verhaal passen, anders werkt het niet.

Eén van de animatoren heeft er ook een verwijzing in gestopt die niet in het script stond. In de scène waarin de boer een duikvlucht maakt in een ravijn doet hij dat op dezelfde manier als Sigourney Weaver in Alien 3. Een leuke extra knipoog voor de liefhebbers.’

Onvermijdelijk gevolg is natuurlijk dat filmliefhebbers verwijzingen gaan zien die de makers er helemaal niet in hebben gestopt. Starzak:  We hebben van veel mensen gehoord dat dierenvanger Trumper op Sylvester Stallone lijkt. Maar dat was nooit de bedoeling, en we vinden hem er eigenlijk nog steeds niet op lijken."

Is er ook een ode die vrijwel niemand nog heeft opgemerkt?

Starzak: "Er zit een nogal obscure verwijzing in naar de Profumo affair, een Brits politiek schandaal uit de jaren zestig rond minister Profumo en callgirl Christine Keeler. Het is ooit verfilmd in de film Scandal, maar er is een beroemde foto waarin Keeler naakt in een stoel zit. Eén van de foto’s die van de boer wordt gemaakt zodra hij een hippe kapper is geworden refereert daaraan. Alle foto's die tijdens die shoot worden gemaakt verwijzen overigens naar bekende afbeeldingen, van Run DMC tot Lady Gaga."

Shaun het schaap is opvallend populair in het Midden-Oosten: een kwart van zijn vijf miljoen Facebookvolgers komt uit die regio. Opvallend, omdat er in de serie én in de film ook een rol weggelegd is voor varkens, die in het Midden-Oosten toch als onreine dieren worden beschouwd.

Dat zorgt soms inderdaad voor censuur, zegt Burton: "De varkens mogen een rol spelen, zolang ze maar de slechteriken zijn."

Starzak vult hem aan: "Sommige afleveringen van de serie zijn niet vertoond in het Midden-Oosten, omdat de varkens zich daarin van hun goede kant lieten zien."

Burton weer: "Maar daar staat tegenover dat Shaun ook heel populair is in landen als Iran. Hij brengt mensen bij elkaar!"

Wereldvrede door Shaun het schaap zou volgens de makers een leuke bijkomstigheid zijn.

Starzak: "Het zou mooi zijn als Shaun dat voor elkaar kreeg. Toen we met deze film bezig waren zagen we een foto in de krant van een protestmars in Syrië waarbij een demonstrant een pop van Shaun omhoog hield. Geen idee waarom, maar hij keek er heel kwaad bij."

Burton: "Misschien eiste hij dat de serie ook in Syrië op tv zou komen!"

Shaun het Schaap draait vanaf deze week in de bioscoop; lees de recensie.