"Ik kwam uit het niets, uit een gegoed arbeidersgezin zonder culturele achtergrond. Ik heb mezelf het acteren aangeleerd, zonder castingbureaus of agenten", laat van Ammelrooy weten.

"Ik moest dingen snel oppakken en brutaal zijn, zodat ik mezelf door de filmwereld heen kon worstelen. Mensen hebben me altijd naïef genoemd, maar ik zie mezelf meer als Alice in Wonderland. Iedere stap was een overwinning."

Van Ammelrooy krijgt woensdag tijdens de openingsavond van het Nederlands Film Festival (NFF) een Gouden Kalf voor de Cultuurprijs 2012.  Met deze prijs wordt de 68-jarige actrice beloond voor haar verdiensten voor de Nederlandse filmcultuur.

"Ik had nooit gedacht dat ik hem zou winnen”, zegt Van Ammelrooy. "Ik heb ook geen idee wat voor speech ik moet geven. Ik moest vooral erg blozen toen ze vroegen of ik de prijs wilde ontvangen."

Van Ammelrooy heeft de prijs niet nodig om te beseffen dat ze in Nederland gewaardeerd wordt. "Ik heb daar eerlijk gezegd nooit over nagedacht. Want bij ieder succes dat ik beleefde, sprak het Nederlandse publiek zijn complimenten uit."

De actrice die op 28-jarige leeftijd doorbrak met de film Mira (Fons Rademakers) erkent wel haar staat van dienst en wil haar ervaring gebruiken om jonge acteurs wegwijs te maken in de filmwereld.

"Jonge, talentvolle acteurs hebben het recht om de kennis van ons oude acteurs op te doen. Ik praat met beloftes en geef ze advies. Waarschuw hen voor mogelijke valkuilen", onderbouwt Van Ammelrooy.

Van Ammelrooy gold in de jaren zeventig als sekssymbool, maar haar erotische rollen wil ze niet onder haar eigen valkuilen scharen.

"Ik stond aan de basis van een nieuw op te bouwen filmindustrie. En die industrie was heel erg preuts. In iedere Nederlandse film moest seks, anders kwam het publiek niet. De kijkers wisten niet beter, maar zodra er een naakte borst in beeld was vergat men de rest", aldus Van Ammelrooy .

"Ik was ook niet de enige die bloot te zien was. Castings leken eerder op een vleeskeuring, waarbij je na een kort gesprek met de regisseur je bloes openknoopte en je maten liet zien. Ik vond dat vreselijk. Toch voel ik me geen gebruiksvoorwerp, eerder een pionier."

"Gelukkig zijn de regisseurs van vandaag veel beter. Ze brengen liefdesscène esthetischer in beeld, waardoor ze vaak ook veel krachtiger overkomen. De hoeveelheid bloot die je destijds zag is bovendien behoorlijk opgeblazen."

Tijdens het NFF zal er een selectie aan films worden getoond waarin Van Ammelrooy heeft gespeeld. Ook zullen er podiumdiscussies worden georganiseerd. Na de documentaire over de actrice (uit de hand van dochter Denise Janzée) uit 2008 en haar biografie uit 2009 is het NFF het decor van het derde grote retrospectief van de actrice.

De vele terugblikken belemmeren de actrice naar eigen zeggen niet.

"Na de opnames van Antonia in 1995 voelde ik al dat de cirkel rond was. Die film was voor mij het vervolg op Mira. Dat was een soort afscheid. Maar het ging gewoon door met Lijmen/Het Been en later mijn rol als Beatrix. Ik heb geen idee hoe het nu verder gaat, maar film zal altijd mijn eerste grote liefde blijven."

Lees alles over het NFF