In de melancholische film zijn hoofdrollen weggelegd voor onder anderen Monic Hendrickx, Chris Zegers, Jack Wouterse, Birgit Schuurman en Georgina Verbaan.

De laatste zit in het revalidatiecentrum in de rol van Elsa met een ronde buik in het zwembad van een ongeluk. ''Een complete verrassing'', noemt Simons de hoogzwangere status van Verbaan tijdens de audities.

''Ze ging er vanwege haar buik vanuit dat ze de rol niet kreeg. Maar ik vond het juist zo mooi, ze zat ontzettend te stralen van het zwanger zijn. Dat heeft een stukje bijdragen aan de tragiek.''

Georgina Verbaan in de rol van Esla

Op de set gaf de moeder in wording geen krimp. Simons: ''Wat een kanjer. In de zwembadscènes is ze vereeuwigd met haar nog enorme buik. Ze stond er elke keer en speelde echt de sterren van de hemel.''

Lotus gaat over verschillende mensen die gedurende een etmaal worstelen met persoonlijke problemen in de grote stad. Een echtpaar in een huwelijkscrisis met een autistische zoon, een in zichzelf gekeerd slachtoffer van een ongeluk, een vader met een dubbelleven, een vrouw die haar moeder kwijtraakt en een jong stel met twijfels.

De jonge filmmaakster koos voor Rotterdam om de eenzaamheid een gezicht te geven. ‘’Het moest ergens. Amsterdam is zo pittoresk, Rotterdam heeft veel strakke architectuur. Het is een stad met een vechtersmentaliteit. Ooit platgebombardeerd en weer overeind gekropen. Een stad met hardwerkende mensen, types ‘niet lullen maar poetsen’.''

Simons’ verhaal moest ook verteld worden door bekende koppen. ''Ik ben niet specifiek van een A-cast uitgegaan. Maar gaandeweg het castingproces merkte ik dat de mensen die we gekozen hebben simpelweg het beste bij de karakters passen. Monic Hendrickx heeft bijvoorbeeld een heel specifiek charisma, haar lijn is makkelijk te volgen. Zij is de rode draad door het verhaal.''

''Ik kies onder andere uit op basis van uitstraling. Als het allemaal onbekenden zouden zijn voelt het anders. De rollen zijn nu in evenwicht. Jack Wouterse is doorgaans een heel krachtig persoon. In Lotus wankelt hij, en worstelt hij met zijn situatie. Als je dat door een lichtgewicht zou laten spelen was het personage leeggelopen.''

Het thema van de film leent zich voor een specifiek publiek, dat doorgaans arthousefilms bekijkt. Met het betrekken van herkenbare gezichten spreekt Lotus volgens Simons ook de massa aan die doorgaans alleen de grote filmzalen bevolkt.

''Ik heb doelbewust een palet gemaakt van toneel-, film- en tv-acteurs. Allerlei soorten mensen voor een zo groot mogelijk publiek. Niet met een commerciële insteek. Ik heb een idealistische instelling, heb een verhaal te vertellen en wil dat mijn verhaal landt bij zoveel mogelijk mensen.''

In de film raken de diverse verhaallijnen elkaar zonder elkaar écht te ontmoeten. Simons koos bewust voor die aanpak, verwijzend naar het gedrag van inwoners van grote steden. ''We leven met zoveel individuen kort op elkaar, maar langs elkaar heen. Mensen kijken op hun telefoon in plaats van naar buiten of naar elkaar.''

''Je voelt als kijker dat je interactie wilt tussen de personages. Dat ze iets voor elkaar kunnen betekenen. Maar het leven is niet door een plot gestuurd, geen logisch puzzeltje. Deze film is zoals het leven is.''

Simons, die aan het script werkte met Philip Delmaar, krijgt met haar debuutfilm niet de lachers op haar hand, maar kiest bewust voor een film die het publiek aan het denken moet zetten.

''Het is niet heel vrolijk nee. Maar het mooie is; je ziet wel direct verbondenheid bij de mensen die de zaal na afloop verlaten. Een klik. Bij persvoorstellingen en voorpremières zie ik mensen met tranen naar buiten komen en anderen heel stil zijn. Er is een verbinding, we herkennen het allemaal. En herkenning maakt minder alleen.''

Jack Wouterse en Joris Smit

''Ik heb veel van mezelf aangeboord, de manier waarop ik eenzaamheid ervaar. Na het proces van schrijven en regisseren moest ik bij de montage mijn hart opnieuw openschuiven. Elke keer voelen of het zeer doet.''

Het maken van de film deed pijn bij Simons ''Maar ik werd er zelf niet verdrietig van, het werkte eerder als een soort reiniging. Je boort iets aan in je ziel en door te praten en er een vorm aan te geven, krijgt het een plekje.''

Lees alle artikelen over het Nederlands Film Festial op onze special