De film waarmee het festival woensdag 17 november opende, sleepte de titels beste lange documentaire en beste Nederlandse documentaire in de wacht. Dat maakte de organisatie vrijdag bekend.

Op het IDFA in 2004 won Retel Helmrich ook al de prijs voor beste lange documentaire, toen met zijn film Stand van de maan. Volgens het filmfestival is het nog niet eerder voorgekomen dat een regisseur twee keer met die titel aan de haal gaat.

Stand van de sterren is het afsluitende deel van een drieluik over Indonesië. Met de VPRO IDFA Award voor beste lange documentaire wint de regisseur naast een sculptuur een bedrag van 12.500 euro.

De Dioraphte IDFA Award voor beste Nederlandse documentaire levert Retel Helmrich nog eens 5000 euro op.

De jury die de beste lange documentaire koos, kende vrijdag ook een speciale jury award toe aan You Don't Like The Truth - 4 Days Inside Guantánamo van regisseurs Luc Coté en Patricio Henriquez.

De Nederlandse filmmaker Boris Gerrets kreeg de prijs voor beste middellange documentaire People I Could Have Been and Maby Am. Kano: An American and His Harem van Monster Jimenez werd uitgeroepen tot beste debuutfilm.

Het publiek verkoos Waste Land van Lucy Walker als favoriet van het festival. De prijs voor beste studentenfilm ging naar What's in a Name van de Belgische Eva Küpper en de jongerenjury kende de Hyves IDFA Doc U Award toe aan Autumn Gold van Jan Tenhaven.

Nieuw dit jaar in de competitie waren de Green Screen Award en de DocLab Award for Digital Storytelling. De eerste kwam toe aan Into Eternity, de tweede aan Highrise/Out my Window.

De 23e editie van het IDFA trok volgens een eerste schatting van de organisatie tussen 17 en 28 november 180.000 bezoekers naar de hoofdstad. Tijdens de vorige editie waren dat er 165.000.