Wanneer kreeg je je eerste festivalbandje?
"Dat kan ik me eerlijk gezegd niet meer herinneren. Ik ben sinds een jaar of vijf pas echt begonnen met het dragen van de polsbandjes. Ik heb nu ongeveer dertig bandjes om en daar komen jaarlijks een stuk of zeven bij."

Waarom draag je ze?
"Zeker niet om op te scheppen, want ik doe het puur voor mijzelf. Iedere keer als ik ernaar kijk, kom ik weer in de festivalflow. Ik heb zo veel fijne herinneringen om mijn pols. "

Gaan ze weleens af?
"Nee, want ze zitten vastgeklonken en dat houd ik zo. Ik draag overigens alleen stoffen bandjes. Sommige festivals hebben bandjes van plastic, maar die gaan na het weekend meteen van mijn pols."

Krijg je vaak commentaar?
"Jazeker. Sommige mensen vinden het onhygiënisch, maar dat is onzin. Ik douche tweemaal per dag en dan worden alle bandjes ook gewassen. In Duitsland, waar ik veel rockfestivals bezoek, is het trouwens heel normaal en val je totaal niet op. De meeste reacties zijn trouwens positief, hoor. Soms willen mensen zelfs met me op de foto."

Welk bandje is je het dierbaarst?
"Ze zijn allemaal speciaal, omdat ze voor een unieke ervaring staan. Maar Turock Open Air in Duitsland is toch wel het meest bijzonder. Dat is een gratis festival, waar je een polsbandje kunt kopen om de organisatie te steunen. Dat doe ik dan ook ieder jaar."

Frank Verspaget verzamelde zijn talloze bandjes op rockfestivals. (Foto: Patrick Spruytenburg)

Wanneer kreeg je je eerste festivalbandje?
"Lowlands 1998. Ik was vijftien jaar en ging met een vriendin mee en had geen idee waar ik beland was. Ik had nog nooit dronken mensen gezien en kende eigenlijk alleen Beastie Boys. Maar ik vond het geweldig en heb meteen na afloop tegen mijn ouders gezegd: 'Plan de vakantie maar op een ander moment, ik ga volgend jaar weer.'"

Waarom draag je ze?
"Het is na die eerste keer Lowlands gewoon ontstaan. Ik heb het bandje niet afgedaan en daar kwamen ieder jaar nieuwe bij. Het schept ook een band met andere festivalgangers. Je bent toch een weekend in een andere wereld en als je dan thuiskomt en je in de 'gewone' wereld ook iemand met een bandje van het festival ziet waar je bent geweest, geeft dat toch een soort connectie."

Gaan ze weleens af?
"Nee, alleen als ze eraf vallen door slijtage. Het eerste Lowlands-bandje heb ik om die reden ook niet meer om mijn pols. De oudste die ik draag, is uit 2008 en verder draag ik alle edities sindsdien plus tweemaal Rock Werchter en de Zwarte Cross."

Krijg je vaak commentaar?
"Sommige mensen denken dat het stinkt, maar ik was ze iedere dag onder de douche. Als je nu afwasser bent en heel de dag met je handen in vies water staat, snap ik die reactie nog."

Welk bandje is je het dierbaarst?
"Die van Lowlands 2010. Mijn broer zat toen in de band The Upsessions en ze speelden daar voor het eerst. Mijn ouders zijn ook geweest en konden toen meteen zien waarom ik festivals zo gaaf vind."

De verzameldrift van Roosmarijn Manintveld is na haar eerste Lowlands ontstaan. (Foto: Privécollectie)

Wanneer kreeg je je eerste festivalbandje?
"Torhout-Werchter in 1996. Mijn dochters gingen al naar festivals en zeiden dat ik eens mee moest gaan. Het was een onvergetelijke belevenis, zeker omdat Neil Young daar optrad."

Waarom draag je ze?
"Na mijn eerste festival heb ik de knop omgedraaid, van alleen maar werken naar meer plezier maken in mijn leven. Ik zat in een dip, was onzeker en merkte dat de bandjes om mijn arm voor aandacht van anderen zorgden. Toen ben ik ze gewoon blijven dragen. Ik heb er nu ongeveer 150 om beide armen en zelfs om mijn benen."

Gaan ze weleens af?
"Nee, alleen als ze eraf vallen.

Krijg je vaak commentaar?
"Ja, heel vaak. Zowel positief als negatief. Sommige mensen willen de verhalen achter de bandjes horen en daar neem ik dan ook echt de tijd voor. Maar er is ook jaloezie. Er zijn zelfs twee haatpagina's op Facebook over mij. Dan denk ik toch echt: heb je niets beters te doen in je leven?"

Welk bandje is je het dierbaarst?
"Ze hebben allemaal een verhaal, maar die van Sziget 2010 is wel heel speciaal. Het was de eerste keer dat ik echt alleen naar een festival ging en dat beviel heel goed. Je kunt je eigen gang gaan en zodoende ook meer leuke mensen ontmoeten."

'Crazy Festival Dude' Roger van Loon blijft zijn bandjes dragen ondanks de haatpagina's op Facebook. (Foto: Inge Peeters)