Anoniem, 24 uur: "Ik werk parttime omdat het kan. Ik werk vier dagen van zes uur als IT'er. Mijn vriend en ik hebben geen kinderwens en hebben een vrij goedkope (en duurzame) leefstijl. Ik heb nu tijd voor een dagje vrijwilligerswerk in de week en hou wat tijd over voor sociale contacten en hobby's. Onderhoud aan onze woning voer ik grotendeels zelf uit, wat ik ook leuk vind en wat me voldoening geeft."

"Na mijn studie werkte ik eerst jarenlang meer dan veertig uur per week. Het was financieel niet per se nodig, maar ik wilde me bewijzen tegenover mijn leidinggevenden en collega's. En tegenover vrienden en familie, die ook bijna allemaal fulltime werkten. Ik kwam altijd tijd tekort en ervoer erg veel stress."

"Mijn leven voelt nu veel evenwichtiger en ik ben enorm blij met mijn besluit om minder te werken. In mijn omgeving zijn ook steeds meer mensen (zowel mannen als vrouwen) minder gaan werken. Het lijkt ze allemaal goed te doen."

"Ik weet dat niet iedereen het zich kan veroorloven, maar ik wens het veel meer mensen toe om minder te werken. Als je het wil en het financieel mogelijk is, laat je dan vooral niet tegenhouden door wat anderen er (mogelijk) van denken. Ik heb er zelf spijt van dat ik me zo lang overdreven heb uitgesloofd."

Marijke, 16 uur: "Ik ben na mijn universitaire studie begonnen met veertig uur werken. Toen werkte ik soms zelfs zes dagen achter elkaar. In de negen jaar daarna heb ik tijdens verschillende banen 32 uur gewerkt, toen 16 uur, 24 uur, terug naar 40 uur en dan weer 30 uur, om uiteindelijk te stranden bij 16 uur per week."

"De reden? Steeds weer terugkerende gezondheidsklachten. Maandelijkse bijholteontstekingen met koorts, migraine, oververmoeidheid, rugklachten en uiteindelijk burn-out en depressie. Ik snapte niet waar het allemaal vandaan kwam en probeerde steeds maar door te duwen."

"Pas sinds ruim een jaar heb ik de verklaring: autisme. Werkdagen van acht uur, korte pauzes, tl-buizen, drukte - ik trek het gewoon niet. Al zou ik het heel erg graag willen. En ik heb het overduidelijk ook echt geprobeerd. Ik had ooit grote dromen voor mijn carrière, waar ik een streep doorheen heb moeten zetten."

"Deeltijdwerken is dus zeker geen voorkeur van mij geweest, het is noodzaak. Ik ben blij dat deeltijdwerken wel een optie is in ons land. Zo kan ik toch mijn week ergens mee indelen en gedeeltelijk zelf mijn maandelijkse kosten dragen."

"Werkgevers zouden meer aandacht kunnen hebben voor hoe ze banen kunnen aanpassen voor mensen die net wat andere behoeften hebben. Dan ben ik ervan overtuigd dat er een groep mensen is die ook (meer) zou kunnen werken."

Chennita, 32 uur: "Direct na mijn afstuderen ben ik parttime gaan werken. Toen was ik 23 jaar. Ik ging aan de slag als klinisch verloskundige in het ziekenhuis en koos heel bewust voor 32 uur per week. Toen kreeg ik ook de vraag van mensen waarom ik 'parttime' ging werken."

"Gevoelsmatig is deze 32 uur geen parttime, maar een fulltime baan. Deze uren werk worden voornamelijk verdeeld in dagdiensten, avonddiensten en nachtdiensten. De wekelijkse onregelmatigheid tast de biologische klok flink aan. En de hersteltijd is een stuk langer dan bij regelmatige werktijden."

"Daarnaast is er veel uitval in de gezondheidszorg. Daardoor word je regelmatig (bijna dagelijks) benaderd om extra te komen werken om de patiëntenzorg te kunnen blijven geven. Overige activiteiten zoals vergaderingen, voorbereiding van het spreekuur, scholingen en werkgroepen vallen vaak ook buiten de werktijden. Hierdoor kom je met een parttime contract dus al snel op een fulltime werkweek, inclusief de onregelmatigheid."

"Dit is erg zwaar en belastend, waardoor ik ervoor koos 32 uur te werken. Daarnaast volgde ik nog een opleiding, wat deels in werktijd en deels in eigen tijd moest worden gedaan. Kortom, een parttime contract in de zorg is al snel een flinke fulltime job."

Renée, 32 uur: "Ik ben 29 jaar oud en ben in 2018 afgestudeerd als software-engineer op het hbo. Sinds deze maand ben ik een dag minder gaan werken."

"Dat heeft meerdere redenen. Ten eerste zitten mijn weekenden propvol met vaste afspraken met familie en daarnaast het huishouden. Hierdoor is er geen ruimte om even bij te komen na een drukke week."

"Daarnaast begin ik volgend jaar met een universitaire studie. Ik wil deze vrije dag deels gebruiken om bij te leren en me voor te bereiden. Als ik met de studie start, wordt dit ook mijn studeerdag. Na de studie wil ik ruimte houden om te blijven groeien en me bezig te houden met andere hobby's en interesses."

"Al met al is de vrije dag die ik nu heb een investering voor mezelf. Zo heb ik ruimte om te groeien en te ontspannen."