Ik denk dat we aan de grenzen komen van onze "kenniseconomie". Jarenlang is er vanuit de politiek (m.n. VVD en D66) en bedrijfsleven gepromoot dat kennis ons verder helpt. Iedereen moet studeren, en dat zie je terug in de waardering van beroepen. Zowel in geld als in aanzien.Maar inmiddels is onze kenniseconomie een waterhoofd-economie geworden. We hebben zoveel hoofdjes, managers en denkers, dat we niet meer de handjes hebben om al het werk te doen. Zorg, schoonmaak, onderhoud, bouw, installatie en ga zo maar door: dat kun je niet allemaal "uitdenken", dat moet ook UITGEVOERD worden. En daar loopt het vast.Inmiddels zitten we zo ver in deze tunnel dat het lastig is om terug te keren en het anders te doen. Want de hoofdjes krijgen immers niet alleen meer betaald, ze zitten ook op de positie dat ze bepalen. En die zijn op korte termijn niet gebaat bij het omkeren en een ander pad op gaan.Hopelijk keert de wal snel het schip...

Het kan wel zijn dat monteurs en zorgpersoneel zeer gewild zijn. Als ik als elektrotechnisch monteur kijk naar het geboden salaris wat de bedrijven bieden, dan is overstappen totaal niet interessant. In de zorg zal het vast niet veel anders zijn. De kop had beter kunnen luiden: Monteurs en zorgpersoneel die genoegen nemen met een laag inkomen zijn zeer gewild. Het is niet voor niets dat veel zorgpersoneel zzp'er wordt en zichzelf goed verhuurd.