Maar in juni lijkt een belangrijk hoofdstuk te zijn afgesloten voor het Zuid-Europese land. De Europese ministers van Financiën konden zich vinden in de vooruitgang die de Griekse regering heeft gemaakt en op 20 augustus gaat het land definitief uit het derde steunprogramma.

Het akkoord ging met een flink afscheidscadeau gepaard. Het land krijgt een reserve van 15 miljard euro uit Europa mee en Griekenland hoeft bestaande schuld pas later terug te betalen. Dit moet er allemaal voor zorgen dat het land eindelijk op eigen benen gaat staan, maar niet iedereen is positief over de situatie in Griekenland.

Het lijkt langzaamaan wel beter te gaan met de Griekse economie. Zo wordt er sinds begin vorig jaar weer structurele groei genoteerd en in het eerste kwartaal van 2018 groeide de Griekse economie met 2,3 procent, het hoogste groeicijfer in tien jaar.

En steeds meer jongeren krijgen een baan. Op het hoogtepunt steeg de jeugdwerkloosheid naar maar liefst 60 procent, een van de hoogste cijfers in de wereld, en veel jongeren die een baan wisten te bemachtigen, moesten akkoord gaan met erbarmelijke voorwaarden. Maar inmiddels schommelt het cijfer rond 40 procent.

Het belangrijkst is nog de relatieve politieke rust. Waar begin 2015 nog een 'grexit' dreigde door de onwil van de nieuw aangetreden Griekse leider Alexis Tsipras om aan de Europese eisen te voldoen, zijn de afgesproken hervormingen in de afgelopen jaren op een relatief kalme manier doorgevoerd.

Maar hiermee moet men niet denken dat de economische hausse in een groot deel van de wereld Griekenland ook heeft bereikt. Laurens Hartman, Nederlandse wijnboer in Griekenland, ziet dat de economische problemen nog steeds enorm zijn in Griekenland.

Hij ziet het aflopen van het derde programma ook niet als einde van het Europese steun en bemoeienis in de Griekse economie. "Het is een promotieverhaal dat Griekenland zou eindigen met het steunprogramma. Het is een promotieshow die niet overeenkomt met de werkelijkheid."

Griekenland krijgt een reserve van enkele miljarden mee zodat de Griekse overheid toch liquide is, maar hier zijn wel voorwaarden aan verbonden. "Dus dat is gewoon een programma. Dat is het vierde programma", concludeert Hartman. "Ik zeg niet dat het slecht is, maar het is niet dat Griekenland op eigen benen staat. Er is niet opeens iets veranderd."

Volgens ING-econoom Paolo Pizzoli is het huidige akkoord formeel een einde van het schuldenprogramma, maar het Griekse beleid blijft onder vergrootglas van Europa liggen. Zo zorgen de Europese schuldeisers er ook voor dat Griekenland niet opeens alle hervormingen terugdraait. Of Griekenland aan alle afgesproken eisen kan voldoen, is maar de vraag.

Zo willen de Grieken het begrotingsoverschot tot 2022 op 3,5 procent van het bbp houden. Van 2023 tot maar liefst 2060 moet het begrotingsoverschot 2,2 procent van het bbp bedragen. Volgens Pizzoli zijn deze doelen op korte termijn wel haalbaar, maar is de vraag hoe het de Grieken vergaat als de economie weer gaat krimpen.

Volgens de econoom bieden de huidige afspraken dan ook geen eindoplossing voor het Griekse schuldenprobleem, maar kan de Griekse overheid nu wel met het creëren van een solide financiële basis starten.

Of dit de Griekse economie een stimulans gaat geven, is nog maar de vraag. De economie komt van ver na bijna tien jaar van economische krimp. Volgens Pizzoli hangt de economische groei af van in hoeverre de Griekse overheid bijvoorbeeld de juiste condities voor buitenlandse investeerders kan scheppen.

De malaise in het Zuid-Europese land is dan ook nog lang niet ten einde, zegt Hartman. Door de flinke bezuinigingen van de Griekse overheid en de flinke krimp van de economie zijn de lonen laag en hebben de Grieken weinig te besteden. Zo moeten zelfs mensen met banen soms van maar enkele honderden euro's per maand rondkomen, terwijl de prijzen niet lager liggen dan in West-Europa, zegt Hartman.

"Terwijl de tomaten hier ook 1,50 kosten, de melk 1,40 kost en het brood 1,30 kost. Dat is helemaal niet anders, maar dat moet je met 500 euro per maand doen. Die bestedingen blijven op nul. Van de goednieuwsshow die je ziet bij de internationale media ziet, is niks te merken bij de bevolking."

De middenstand is hierdoor bijna volledig verdwenen, vertelt de ondernemer. "Alles staat leeg. De winkels zijn dicht. Het is gewoon een dooie toestand. De terrassen zitten wel vol, maar omdat mensen geen werk hebben en dan doen ze de hele dag met één koffie van 1,10."

Maar de prikkels om te ondernemen ontbreken ook, zegt hij. Ook als er geen omzet gedraaid wordt, moeten ondernemers belasting betalen. "Ik begrijp het wel, want er is nooit belasting betaald. Maar op deze manier verstik je het voordat het überhaupt los kan komen."