Hieronder een greep uit de affaires waarbij de 'Grote Vier' in de afgelopen jaren betrokken waren. Dit zijn EY, Deloitte, KPMG en PwC.

2002: Automatiseringsbedrijf Landis gaat failliet. De onderneming blijkt jarenlang een te rooskleurig beeld te hebben geschetst van de winstgevendheid en het eigen vermogen. Dat was mede mogelijk doordat de accountant van EY (Ernst & Young) bereid was een oogje dicht te knijpen. Dat kwam hem op een schorsing te staan.

2003: Ahold blijkt te hebben gerommeld met documenten waarin de zeggenschap over joint ventures is vastgelegd. Zo kon het supermarktconcern de omzetten van deze deelnemingen volledig in de eigen resultaten opnemen. De Deloitte-accountant die de boeken controleerde, werd berispt. Hij trok veel te laat aan de bel.

2009: Energiebedrijf Econcern gaat op de fles. De ambitieuze onderneming nam op grond van onrealistische verwachtingen te grote risico's en had bovendien de boekhouding niet op orde. Het komt de accountant die daarop had moeten toezien, op een schorsing te staan. Zijn kantoor PwC schikt uiteindelijk met de curatoren.

2012: Woningcorporatie Vestia gaat bijna kopje onder door een verkeerde gok met rentederivaten. Dit had een schadepost van enkele miljarden euro's tot gevolg. De accountantskantoren Deloitte en KPMG krijgen een schadeclaim aan de broek, omdat zij er bij de controle van de boekhouding jarenlang met de pet naar zouden hebben gegooid.

2015: Technisch dienstverlener Imtech bezwijkt onder de gevolgen van een groot boekhoudschandaal in Duitsland dat anderhalf jaar eerder aan het licht is gekomen. Zowel de curatoren als gedupeerde beleggers denken dat accountant KPMG grote steken heeft laten vallen in het toezicht op de financiële verslaglegging.