Haar focus op zout ontstond toevallig toen Steinhage een oude studieopdracht tegenkwam waarvoor ze een print van zout had laten kristalliseren in een stof. "Na jaren vond ik het terug en alles was nog helemaal in tact. Dat was onverwacht, want zout is kwetsbaar en het had al die tijd in een doos gelegen."

En dus ging de designer met prints van zout aan de slag. "Ik voegde zetmeel eraan toe en deed het in de magnetron. Toen werd het materiaal opeens heel stevig, bijna als steen." Maar doe je het in water, dan lost het op tot er niets van over is.

Het bleek een interessante toepassing om producten van te maken. Steinhage besloot zich verder te verdiepen in zout. "Vroeger stuurde de dokter je naar zee, want de zeelucht was gezond en hielp voor mensen met longproblemen of huidziektes. Maar ik hoorde dit nog zelden."

Zo kwam de designer zogenoemde zoutkamers tegen, waarin mensen als vorm van behandeling drie keer per week een uur zitten om zoute lucht in te ademen. "Er zijn maar een paar locaties in Nederland, dus mensen moeten soms lang reizen. Daarom bedacht ik dat dit ook anders moet kunnen. Het gaat immers alleen om het inademen ervan."

Wat als ik de reistijd kan wegnemen, dacht ze, en op een natuurlijke manier een oplossing kan zoeken die geen tijd kost? Op deze manier hoopt Steinhage mensen met longziekten en huidproblemen te kunnen helpen.

De radiator en zoutlamp. (Foto's: Mireille Steinhage)

De zoutkamers bootsen het effect van een zoutgrot na. "In Rusland en Oost-Europa worden deze grotten nog steeds gebruikt, maar in het Westen zijn we medicijnen gaan ontwikkelen met dezelfde werking."

Inmiddels grijpen meer mensen terug naar natuurlijke of oude methodes, en komt ook het gebruik van zout weer in beeld, aldus Steinhage. "Mensen willen terug naar de basis en minder medicatie gebruiken. Dus kijken we nu weer naar de landen in het oosten, en hoe zij hun zoutgrotten inzetten."

"Ik begon na te denken over opties om een klimaat te creëren op kleine schaal. Zo bedacht ik de luchtbevochtiger die het zeeklimaat nabootst." Er zit een zoutwaterreservoir in het apparaat dat het water laat verdampen en ook reageert zoals het zeeklimaat, legt de designer uit.

Daarna werden ook andere toepassingen onderzocht, en ontwierp Steinhage een zoutlamp geïnspireerd op de Himalaya-zoutlamp. "Dit soort lampen bestaan al, en dan beweert men dan het zout verdampt, maar dat kunnen de ledlampen die erin zitten helemaal niet."

Dus zocht Steinhage een betere lamp: een hittelamp zoals bij pasgeboren kuikens wordt ingezet, zodat het idee wel effect heeft. "Die warmte is bedoeld voor licht, maar is ook in te zetten op andere manieren."

De luchtbevochtiger. (Foto: Mireille Steinhage)

Uit dit idee ontstond de radiator met een zoutcoating en een mondkapje. Het mondkapje heeft gekristalliseerd zout dat op de stof vastzit. "Dit kapje is vooral om te laten zien dat je zout direct kunt inademen. Niet per se om er vervolgens mee op straat te lopen."

Voor beide producten is zout in een droge vorm nodig. "Er is daardoor wel meer onderzoek nodig om dit in het product te kunnen verwerken." Steinhage zou de producten graag op de markt brengen, maar realiseert zich dat dit tijd zal kosten.

"Er moeten dan onderzoeken gedaan worden naar de effecten ervan. Voordat zoiets bewezen is ben je een paar jaar verder." Op deze manier zorgt Steinhage vooral voor een visualisatie van een probleem. "De producten zijn daarnaast ook gewoon mooie objecten voor in je huis."

Het onderzoek naar dit soort onderwerpen is er al, maar de ontwerper hoopt dat het verder gestimuleerd wordt. "Er zijn zoveel onderzoeken die zeggen dat er een effect te zien is na het inademen van zout, maar dit wordt dan vervolgens niet op grote schaal ook uitgetest. Dat is zonde."