Peter Fretwell van onderzoeksinstituut British Antarctic Survey (BAS) bestudeerde smeltende ijskappen in West-Antarctica via satellietbeelden. "Ineens zag ik kleine bruine vlekken op het ijs. Dat leek op tekenen van een broedkolonie van keizerspinguïns", zegt hij tegen nieuwssite Live Science.

Deze groep pinguïns was nog niet eerder gezien. Volgens Fretwell zijn er slechts 66 broedkoloniën van deze soort pinguïns bij het onderzoeksinstituut bekend. De groep bestaat naar schatting uit duizend pinguïns, wat volgens de wetenschapper een klein aantal is voor een vogelkolonie.

Keizerspinguïnkolonies bevinden zich vaak op afgelegen plekken en zijn daardoor moeilijk te bestuderen, zegt Fretwell. Onderzoekers van BAS hebben er in de afgelopen vijftien jaar een aantal ontdekt op satellietfoto's van de kust van Antarctica.

Op basis van recent satellietonderzoek denken wetenschappers dat er ongeveer 20 procent meer keizerspinguïns in Antarctica zijn dan eerder geschat. Maar door het opwarmende klimaat en smeltende ijskappen is de keizerpinguïn wel een bedreigde diersoort geworden. De dieren zijn afhankelijk van samengepakt zee-ijs, omdat ze alleen daarop broeden.

"Vorig jaar hadden we de kleinste hoeveelheid zee-ijs ooit op Antarctica en dit jaar is het zelfs nog erger", zegt Fretwell tegen Live Science. "Naar schatting verliezen we voor het einde van de eeuw minimaal 80 procent van de keizerspinguïnkolonies."

De keizerspinguïn is de grootste en zwaarste van alle pinguïns. Hij kan 1 meter lang worden en tot 45 kilo wegen. De dieren brengen het grootste deel van de Antarctische zomer door met het jagen op vissen en schaaldieren.

Tijdens de donkere wintermaanden broeden ze op het oppervlak van het zee-ijs, soms op meer dan 50 kilometer van de open oceaan. De temperatuur kan er dalen tot -60 graden.