Het fossiel van de Tlatolophus galorum, zoals de dinosaurussoort is genoemd, werd in 2013 gevonden in de noordelijke deelstaat Coahuila. De resten zijn goed bewaard gebleven, doordat de dinosaurus waarschijnlijk kort na zijn dood in het water met sediment bedekt werd, aldus het INAH.

Wetenschappers vonden aanvankelijk de staart van de prehistorische gigant. Naarmate de opgravingen vorderden, werden ook een deel van de schedel, de kam, het dijbeen en de schouder blootgelegd. Die vondsten stelden de wetenschappers in staat om dit jaar te concluderen dat het om een niet eerder geïdentificeerde soort gaat.

De dinosaurus had meerdere verbindingen tussen de neus en de luchtpijp, waardoor hij in staat was verschillende geluiden te produceren. Volgens de onderzoekers werkte hun 'spraakvermogen' als een soort interne trompet.

De dinosaurussen konden elkaar waarschijnlijk begrijpen doordat ze oren hadden "waarmee ze geluiden met een lage frequentie konden opvangen", zegt het INAH in een verklaring. "Dus ze moeten vreedzaam, maar ook spraakzaam zijn geweest." Volgens de paleontologen konden ze "geluiden uitstoten om vijanden weg te jagen of mogelijke partners te vinden voor voortplanting".

De naam Tlatolophus is afgeleid van tlahtolli, dat 'woord' of 'verklaring' betekent in het Nahuatl, een taal die door oorspronkelijke bewoners van Mexico gesproken wordt. Lophus betekent 'kam' in het Grieks, een verwijzing naar de 1,32 meter lange kam van het ontdekte exemplaar. Volgens het INAH lijkt de kam van de dinosaurus op het symbool dat Centraal-Amerikaanse volkeren in manuscripten gebruikten om communicatie en kennis uit te beelden.