In 2015 werden per tuin gemiddeld 24 kruisspinnen waargenomen, en in 2016 zelfs 37. Daarna ging het echter hard achteruit, naar vijftien in 2017, acht in 2018 en zes in 2019 en 2020.

Deze dalende trend is ook in andere Europese landen waargenomen. Naar de oorzaken ervan blijft het volgens het kenniscentrum echter gissen. "Het kan te maken hebben met klimaatverandering, en dan met name de droogte van de laatste jaren, en de mogelijk daarmee samenhangende hoeveelheid beschikbaar voedsel."

Op de tweede plek in de top drie van de recentste telling staat net als vorig jaar de grote trilspin, die net als in 2019 wordt gevolgd door de venstersectorspin.

Tijdens de tuintelling werd dit jaar voor het eerst een marmertrilspin gevonden. De soort werd pas tien jaar geleden voor het eerst in Nederland gevonden, in kassen, maar is inmiddels al bekend in vrij veel gebouwen. Mogelijk gaat de spinnentelling uitwijzen of ook deze spin op termijn veel van de Nederlandse tuinen gaat koloniseren, net als de grote trilspin.

Een andere spin die dit jaar voor het eerst is gezien tijdens de telling, is de valse wolfspin. Deze grote soort, die in twee tuinen werd gevonden, is in 2007 voor het eerst in Nederland aangetroffen.

Oorspronkelijk komt de valse wolfspin uit het Middellandse Zeegebied. In het Nederlandse stedelijk gebied is het inmiddels echter zo warm geworden, dat deze spin er kan overleven en populaties kan opbouwen.