In de zomervakantie is de ic-capaciteit 15 tot 20 procent afgeschaald, maar normaal gesproken beschikt Nederland over 950 ic-bedden. Zo veel waren dat er in januari 2020, kort voor de coronacrisis.

Van die bijna duizend bedden was gemiddeld 70 procent (665) bezet in 2019. Daarnaast moeten er ook altijd 188 zogeheten BOSS-bedden (Beds Open for Safety and Support) beschikbaar blijven. Dat zijn bedden die nodig zijn voor patiënten die acuut ic-hulp nodig hebben, zoals na een reanimatie of verkeersongeval.

In dat geval zijn er dus nog zo'n honderd bedden 'over', waarop coronapatiënten verzorgd kunnen worden.

Er is te weinig ic-personeel om het aantal bedden op te schroeven. Als er wel extra bedden nodig zijn, wordt daarvoor gezorgd door personeel van bijvoorbeeld operatiekamers of verpleegafdelingen te laten bijspringen of door één ic-verpleegkundige verantwoordelijk te maken voor meer patiënten dan normaal, maar een structurele oplossing is dat niet.

"Er wordt nu maximaal opgeleid en we zien dat meer jonge mensen aan de opleiding verpleegkundige zijn begonnen. Maar daarna moeten ze nog de ic-opleiding volgen. Voor we over die mensen kunnen beschikken, zijn we vijf tot zes jaar verder", zegt Gommers, die voorzitter is van de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care (NVIC).

Hij kan geen exacte inschatting maken hoeveel bedden er precies nodig zijn wanneer alle coronamaatregelen worden losgelaten. "We weten nooit precies of iets echt gebeurt. In juni dachten we ook dat we het konden loslaten, maar ging het toch mis. Dan neem je nieuwe maatregelen en zorg je ervoor dat je weer 'in control' komt."

De ic-arts is dan ook niet tegen het op termijn loslaten van alle maatregelen. "Je moet het gefaseerd doen, maar we kunnen een land niet op slot blijven houden."

Op de ic's liggen nu ruim tweehonderd coronapatiënten en ruim vijfhonderd niet-coronapatiënten. Daarmee blijft de druk op ziekenhuizen hoog en worden nog steeds operaties afgezegd.