De appeltaart van je moeder, de gehaktballen van oma of dat gerecht wat je doet denken aan die ene vakantie: een specifieke geur of smaak kan je meenemen naar vroeger. Maar hoe komt het dat dit zoveel emotie kan oproepen?

CookLoveShare zocht het voor je uit en ontdekte dat wetenschapper Cretien van Campen een boek schreef over het fenomeen. ‘Gekleurd Verleden’ staat vol verhalen over het geheugen van zintuigen.

Want daar zit het ‘m in. Een eerste indruk groeft zich vaak diep in je geheugen. Zeker bij kleine kinderen worden die indrukken heel concreet vastgelegd in geuren, smaken of geluiden.

De ultieme throwback creëren? Dat doe je met dit oudste appeltaart-recept van Nederland.

Prikkels

Hoe kan het dan dat een cakeje je mee kan nemen naar – om maar iets te noemen - een kinderpartijtje in de 20e eeuw? Je zintuigen ontvangen prikkels, zoals de smaak van het cakeje op je tong of de geur in je neus.

Zogenoemde neuronen zetten de smaak om in een elektrisch signaal dat naar de hersenen gestuurd wordt. Daar maakt het contact met andere neuronen. Door die verbindingen in je hersenen ervaar je de prikkels.

Omdat het centrum ‘geur’ dichtbij het centrum ‘emotie’ ligt, zijn de lijntjes kort en kan een bepaalde geur gemakkelijk een specifieke emotie oproepen.

Belangrijk: Zó leer je kinderen genieten van eten.

Tussen de oren

Dus onthoud: de volgende keer dat de geur van verse broodjes of een speciaal kruid een weemoedig gevoel oproept, it’s all in your head.

Je brein linkt de smaak aan een moment dat indruk op je gemaakt heeft toen je klein was, en daardoor ontstaat een emotie die je meeneemt naar dat heerlijke verhaal van vroeger.