Normaal ben ik heel feministisch en geëmancipeerd enzo. Ik ben vóór vrouwen op hoge politieke posten en in de top van het bedrijfsleven. Ik vind Anouk veel beter dan Marco Borsato, zie liever Máxima dan Wim-Lex op de troon, loop hossend door mijn woonkamer als Marianne Vos weer eens wereldkampioen is geworden en ik denk dat ik het zelfs zou durven om Rita Verdonk de hand te schudden als ze niet gromt.

Bij mij thuis is er maar één die de broek aan heeft: mijn vriendin. Verder geloof ik oprecht dat de planeet er een stuk leuker uit zag als er de Poetins, Ahmadinejads en Balkenendes hun plaats zouden afstaan aan hun eega’s.

Die beppen een paar keer met elkaar tijdens een rondje door de PC Hooftstraat en hopla: nucleaire ruzies, mensenrechtengeschillen en klimaatvetes opgelost. Maar dit gaat om iets veel belangrijkers dan al die dingen bij elkaar: het WK. Daar kunnen we geen vrouwen bij gebruiken, meneer Bert.

Voor de Engelsen is het te laat. Die hebben het WK al verloren. De fatale reden heet Vanessa Perroncel. Het lingeriemodel uit Frankrijk heeft in haar uppie de Engelse nationale ploeg uit elkaar getrokken alsof het een nat wc-papiertje was.

Ze hopte van Wayne Bridge naar aanvoerder John Terry, tussendoor werkte ze naar verluidt nog vier andere Chelsea-spelers af. Het resultaat: het nationale elftal bestaat niet meer. De ene helft van de ploeg heeft partij gekozen voor Bridge, de andere voor Terry.

Die arme Wayne dreigt van de brug te springen en ex-aanvoerder John zit in Dubai om zijn eigen vrouw te overtuigen dat hij het nóóit (‘nee, honnepon lieverd snoezepoes, echt nóóóóóit’) meer zal doen. Thank you very much, Vanessa.

Of John Terry ook verantwoordelijk is voor de vroegtijdige uitschakeling van het Engelse elftal? Ach ja, hij dacht met zijn penis. En die is blijkbaar niet bijster intelligent.

Watch and learn, meneer Bert. U heeft wel eens gezegd dat spelersvrouwen welkom zijn op het trainingskamp voor het WK. Terugdraaien die uitnodiging! Geen vrouwen rond Oranje! Spijker een groot bord op de ingang van het trainingskamp: Verboden voor alles met borsten. Want voorkomen is beter dan verliezen. Een slippertje is snel gemaakt.

Ik kan me voorstellen dat Bernadine Robben het een keer spuugzat is om naar Arjens klaagzang over ingegroeide teennagels en pijnlijke hamstrings te luisteren. Dat ze ook een keer breekt als ze dag in dag uit tegen die lange grijze geluksonderbroek aan kijkt. En dat ze ’s avonds laat een keer ‘per ongeluk’ in haar zijden nachtjapon aanklopt bij kamernummer 34 (‘Oeps… domme ik. Maar 34 en 43 lijken ook zo op elkaar, Ryan…’).

Voor Yolanthe (ook een lingeriemodel, meneer Bert) sta ik niet in sinds ze in de Sportweek van deze week heeft kunnen lezen dat haar Wesley helemaal niet twintig keer de Piet van Velthuizen-norm verdient – en Nigel de Jong wel.

Misschien is het handig een paar last minute aanpassingen te doen aan het hotel in Johannesburg. Ontsla alle kamermeisjes, wikkel prikkeldraad om de regenpijpen en laat het zwembad volstorten met beton (als Rinus Michels dat in 1974 had gedaan, waren we allang wereldkampioen).

Hartelijke groeten,

Thijs (die jongen die nog niet jarig is als zijn vriendin deze brief onder ogen krijgt)