Hulp-tv, een hardnekkig verschijnsel. Ze blijven maar opduiken: van die schouders-eronder-programma's waarin iemand koste wat het kost uit de brand wordt geholpen. Desnoods tegen zijn zin.

Als presentatrice van zo'n programma moet je één ding feilloos kunnen: de camera in kijken met een blik die een mengeling van zorg, hoop en vastberadenheid uitstraalt. (Als presentator hoef je eigenlijk alleen maar John Williams te heten).

Gelukkig hebben we in Nederland genoeg vakvrouwen die dat kunnen. Types als Wendy van Dijk, Leontine Borsato of Natasja Froger. Hoewel die laatste recent ondervond dat je desondanks met hulp-tv lelijk kunt uitglijden.

Natasja's nieuwe programma Echt Scheiden volgt scheidende koppels op de voet. Inclusief de momenten waarop kindertjes uitgelegd krijgen dat papa vanaf nu bij zijn vriendin slaapt. Dat kun je hummels van vier voor het oog der natie niet aandoen, luidden de ladingen kritiek.

Zo bekeken oogt Een Goede Buurt een stuk onschuldiger. Daarin mobiliseert Leontine Borsato de buurt van iemand die zelf heeft aangegeven hulp nodig te hebben. Iemand als Hester, een gescheiden vrouw met vier kinderen waarover ze elke vorm van controle kwijt is.

Toch heeft ze naar eigen zeggen al tijden niet gehuild. Dat valt te betwijfelen, want zodra de buurtbewoners zich hebben verzameld in de gymzaal van het plaatselijke schooltje barst ze in tranen uit. Zelfs Leontine heeft het er moeilijk mee: ze moet zich vasthouden aan het wandrek.

Na de hulpvraag volgt het dramatische keerpunt van programma. Een langgerekt moment (de montage helpt hier een beetje) blijft het stil en lijkt de vertwijfeling toe te slaan. Totdat de eerste buur opstaat om zijn diensten aan te bieden. Iemand met een klusbedrijf, een schoonheidssalon of een paardenmanege.

Snel volgen er anderen. Twee afleveringen van Een Goede Buurt maken duidelijk: het maakt geen hol uit wat voor hulp het gezin in nood krijgt aangeboden. Alle aandacht is welkom. En voor bedrijven en plaatselijke middenstand is het een mooie aanleiding om wat gratis reclame te maken.

Zo zou Hester graag weer met het hele gezin rond tafel eten. Eén probleem: er zijn maar drie stoelen in huis. Geen nood, een buurman die bij 'een groot magazijnbedrijf' werkt, biedt uitkomst. Aha, buurman Gamma helpt mee, zo zien we even later. Ook voor de scepticus valt er een hoop plezier te beleven aan Een Goede Buurt.

Toch is de kracht van het programma dat het in de kern onmiskenbaar SBS is: buren die elkaar helpen. Veel meer dan programma's als Wat Zou Jij Doen Met Die Poen of Een Huis Vol Honden, om maar eens wat minder geslaagde probeersels uit het recente verleden te noemen.

Belangrijker nog: Een Goede Buurt is hulp-tv waarvan niemand slachtoffer wordt. Dat is in dit genre al heel wat.

Een Goede Buurt, woensdag 21.30 uur, SBS 6