Zeg het maar Teun. Ja, precies, daar staat steeds die witte moeder naast. Dat willen de mensen niet en ik zeker niet. Ik wil in mijn krant veel meer focussen op het kleine eenzame negertje. Ik wil de negerhut in Mauro accentueren.

Denk eens met me mee, boys. Mauro naast een zak Surinaamse rijst, is dat wat? Met een witte duif uit zijn mond? Dan zeg je gewoon tegen zo’n jongen dat dat een Nederlandse gewoonte is. Die jongen doet nu alles voor een verblijfsvergunning. Hier kijk, deze foto, dat weten we nu wel. Die Mauro kennen we nu wel, met die angstige hertenogen. Alsof hij voor Rien Poortvliet poseert.

En deze foto. Wie heeft die gemaakt? Jij Rob? Wat dacht je, hij huilt, ik zoom in en ik knip? Fout jongen. Hoe vaak moet ik dat nou nog zeggen. Huilende negers zijn maar op twee manieren goed: naast een dood kind of naast een politicus.

En zie jij hier een dood kind? Nee, precies. En ook geen politicus, dus dit kan een willekeurige verdrietige neger zijn. Dit kan ook een hiphopper zijn die net hoort dat hij geen gouden gebit voor zijn verjaardag krijgt. Dit negertje kan ieder negertje zijn.

Jongens, ik wil die foto’s spannender. We moeten nu doorpakken. Kom op! Doe iets met klompen en kaas. Bind die jongen aan de wiek van een molen. Ik roep maar wat. Moet ik het allemaal zelf verzinnen? Laat hem naakt melk drinken en probeer dat contrast te pakken. Moet ik alles blijven voorzeggen? Die traan van Mauro, tijdens de demonstratie, daar heb ik 489 foto’s van. Tranen werken alleen maar met..., ja Henk zeg het maar, tranen werken alleen maar.. met een trekharmonica in een kerk en een foute Argentijnse vader.

Hier, kijk nou eens. Probeer het eens op deze manier. Dit is het overzichtsboek van Erwin Olaf. Hoe zou die Mauro fotograferen? Denk eens out of the box jongens. Stel je die vraag, als je zo op stap gaat: hoe zou Olaf dit doen?

Ik wil morgen 30 foto’s van Mauro met zijn stijve pik in zijn hand of met zes naakte witte dwergen op zijn rug terwijl hij een makreel op de buik van een aalscholver bindt. Ik wil zwart zaad op een zwarte buik.

Denk, als jullie vanmiddag Mauro gaan fotograferen, aan grote fotografen. Stepan Vanfleteren, hoe zou die het doen? Denk als Vanfleteren! Zet die jongen tot aan zijn middel in het water en laat hem naar een hele mooie boom wijzen.

Kan mij het rotten. Doe iets met modder, sloot, klei, blote reet en een horizon. Foto’s wil ik jongens! Foto’s!! Annie Leibovitz jongens! Mauro met een wit geschminkt gezicht in een bad vol koffiebonen. Nadenken!! Dring ik een beetje door?

Ik wil andere negerfoto’s. Zielige Afrikanen foto’s daar heb ik er al zesduizend van in een digitale la liggen. Alleen deze bevalt me wel. Wie heeft die gemaakt? Charles? Dat komt in de buurt, Mauro verkleed als buideldier heel hard schreeuwend met een fonduestokje in een motorbootje vol spareribs. Geen idee waarom, maar dat beklijft, jongens. Dat zijn de foto’s. Deze troep, een traan naast een hele brede neus, daar verkoop ik geen krantje meer door.