Aanstaande zondag is het Internationale Vrouwendag  – de dag waarop het begin van de vrouwenemancipatie wordt gevierd. Maar de taal blijft duidelijk achter bij de maatschappij.

Zo zijn volgens Van Dale nog steeds alle ministers, artsen, rechters en agenten mannen: bij al deze woorden staat een m van 'mannelijk'.

Toen we vorige maand naar het woord kok verwezen met ze, kregen we daar ook de nodige opmerkingen over – terwijl er toch aardig wat vrouwelijke koks rondlopen. In het Witte Boekje is die m er bij alle beroepen uit gegooid. Opgeruimd staat netjes.

Ook briefschrijvers houden niet altijd rekening met de huidige realiteit. Vroeger was het duidelijk: zakelijk briefverkeer ging tussen mannen, tenzij het tegendeel was bewezen. Je kon een brief dus beginnen met 'Mijne Heren' en afsluiten met 'prof. dr. J.A. Veldman', en dan wist iedereen dat er geen vrouw aan te pas kwam. Die zette tenslotte mw. of, als ze niet getrouwd was, mej. voor haar naam.

Maar ja. Tegenwoordig is bijna de helft van de werkende Nederlanders vrouw. Dus niet schrikken: een brief of e-mail kan ook geschreven zijn of gelezen worden door … een vrouw! Mogen taalvragen die gesteld zijn aan 'Mijne Heren' niet beantwoord worden door een van de drie vrouwelijke taaladviseurs van Onze Taal?

En dat die prof. dr. J.A. Veldman per se een man is, is ook al niet meer vanzelfsprekend. Wijzelf beginnen een antwoord aan deze persoon dan ook graag met 'Geachte heer/mevrouw Veldman'.

Een verwant probleem is dat van het rijtje medewerkers bij een kantoor. Bij advocatenkantoor Moszkowicz werken volgens de website onder meer: mr. F.H. Eijmaal, mr. R. Cats en mw. mr. O.M.J.M. Gommers.

Wie een brief wil schrijven aan meester Gommers weet dat die kan beginnen met 'Geachte mevrouw Gommers', maar wat dan bij mr. F.H. Eijmaal en mr. R. Cats? Kennelijk is ook hier de man de norm en de vrouw de uitzondering.

De oplossing is simpel: gebruik voornamen, die meestal wel duidelijk maken van welk geslacht iemand is (maar kijk uit met 'sekseneutrale' namen als Chris, Hennie, Aleid en Sam), of vermeld altijd dhr./de heer dan wel mw./mevrouw. Kortom: gelijke monniken (of nonnen), gelijke kappen.

En om de macho's gerust te stellen: als de vrouwen hun zin krijgen, en er bij iedereen een vermelding van het geslacht komt, kunnen jullie voortaan altíjd je mannelijkheid laten zien.

Reageren? Ga naar www.onzetaal.nl