Een perfecte wereld, dat is een utopie die nooit te verwezenlijken is en toch lijken de jongens van Kodaline ervan te dromen op hun debuutalbum, waarop vooral hun zielensmart bezongen wordt.

Kodaline is een vriendengroep uit de Ierse hoofdstad Dublin. Het kwartet was tussen 2005 en 2011 actief onder de naam 21 Demands, met bescheiden succes in Ierland. Als Kodaline verwierf de groep enige bekendheid nadat de Britse omroep BBC er aandacht aan schonk en de single All I Want was reeds een hitje in Nederland.

Ook op Pinkpop waren de Ieren een van de belangrijkste bezienswaardigheden. De bandnaam heeft geen enkele betekenis, al probeert het viertal met Steve Garrigan als frontman dat te compenseren met melodramatische lyriek over vooral liefdesleed. Dat gaat bovendien gepaard met een hevige portie melancholiek en navelstaren.

Garrigan zwelgt in zelfmedelijden en vanwege de aantrekkelijke deuntjes die zijn gejammer omlijsten, is het soms lastig je niet te laten meeslepen in zijn geregeld meelijwekkende pathos. De onbegrepen ziel, op zoek naar liefde, escapisme en wat jongelui nog meer zoal beroert, verpakt zijn hartzeer echter in clichématige teksten.

Negeren

De quasipoëtische teksten negerend, blijven er desondanks een elftal aangename liederen over, waaronder de frisse, folky countrysong Love Like This, de onbetwiste hitballad High Hopes, het relatief bemoedigende Brand New Day (inclusief sprankelend getingel op een klokkenspel) en het slotnummer Way Back When.

De Ieren maken er geen geheim van beïnvloed te zijn door hun landgenoten van U2 of het Britse Coldplay, getuige de bezielde zang van Garrigan en de grandeur die producer Stephen Harris meegeeft aan nummers als After The Fall, All Comes Down en Talk. Toch zal er in de waterige ogen van Kodaline nooit een perfecte wereld zijn.