Yorke’s solodebuut The Eraser was eveneens een puur elektronische plaat.

Een lijn die op Amok wordt doorgezet, met breakbeat-, dubstep- en drum-'n'-bassinvloeden bij elkaar gebracht in mysterieuze sferen van zijn nevenproject Atoms For Peace.

Met Thom Yorke van Radiohead, Flea van Red Hot Chili Peppers en Joey Waronker (sessiemuzikant van Beck en R.E.M.) in de gelederen, is dit in naam een supergroep. Het werk komt zoveel overeen met Yorke's eerder soloplaat, zodat de andere leden meer in dienst staan van de Brit, dan dat zij hun eigen stempel drukken.

Een paar vlokjes jazz en funky soul ingebracht door Flea daargelaten, vormt Amok voornamelijk een kruising tussen de laatste leg van Radiohead en The Eraser. Hier wordt de atmosferische elektronische wereld samengebracht met de bollende bassen uit de dubstep, die de plaat uit 2011 zo karakteriseren.

Daardoor is Amok warmer en makkelijker dan het kille en soms zelfs beknellende solodebuut uit 2006. Niet gezegd dat Atoms For Peace hier niet met een aangrijpend meesterwerk is gekomen. Daarvoor blijven teveel nummers te veel op de vlakte, easy listening haast.

Maar het zijn wel allen stukken die de sfeer in de kamer waar je plaat beluisterd wordt bepalen. Liederen die je hoofd op een zeker escapisme zetten en het lichaam laten dansen, want samen met Flea swingt Yorke - voor zijn doen - bijna de pan uit.