Het is misschien wel één van de meest geruchtmakende albums uit de popgeschiedenis en mede daardoor zo intrigerend; Rumours van Fleetwood Mac. De plaat staat vol ongelofelijk fijne liedjes.

Nadat gitarist Lindsey Buckingham en zangeres Stevie Nicks zich in 1975 bij de band hadden gevoegd, ten tijde van het tweede naamloze album van Fleetwood Mac, was de ultieme sterbezetting compleet. Buckingham en Nicks ontpopten zich bovendien naast Christine McVie als de meest prominente liedjesschrijvers van de groep.

Grotendeels opgenomen in de Californische kustplaats Sausalito met producers Richard Dashut en Ken Caillat (de vader van zangeres Colbie Caillat), werd het opnameproces gedomineerd door een continue egostrijd tussen de bandleden en de problemen die diens getroebleerde relaties met zich meebrachten.

Het resultaat was echter geen verbitterde plaat, maar juist eentje met hoop op betere dagen en op tweede kansen, zoals de hits Dreams, Don’t Stop en Go Your Own Way alleen al duidelijk illustreerden. De pijn zit echter in nummers als Second Hand News en Never Going Back Again, terwijl de verliefdheid afspat van You Make Loving Fun.

Status

Misschien wel de mooiste liedjes op Rumours zijn de emotionele bijdrages van Christine McVie, in de vorm van Oh Daddy en Songbird, terwijl Stevie Nicks met haar status van rockster worstelde op Gold Dust Woman. Naast de reguliere cd, is er een 3-cd-uitgave van de jubileumeditie met een cd vol demomateriaal en een live-cd.

Interessant zijn de opnames van Keep Me There, dat in The Chain terechtkwam, en Planets Of The Universe, dat in 2001 op een soloalbum van Nicks verscheen. Een uitgebreidere box bevat tevens een reeds in 2004 verschenen demo-cd. De sublieme live-cd uit de tournee van 1977 is de meest waardevolle toevoeging aan dit legendarische album.