James Chambers alias Jimmy Cliff neemt in 1964 deel aan de Wereldtentoonstelling in New York als Jamaicaanse skazanger, maar pas wanneer deze stijl evolueert tot reggae weet Cliff eind jaren zestig wereldwijd door te breken met Wonderful World, Beautiful People. In het daarop volgende decennium maakt hij veel politieke songs.

Los van de populaire reggaefilm The Harder They Come verdwijnt Cliff vrijwel volledig uit beeld, terwijl Bob Marley en Peter Tosh grote successen boeken. Een geslaagde comeback in de jaren tachtig zorgt voor hernieuwde aandacht. Acht jaar na Black Magic is Jimmy Cliff terug met een nieuw album, geproduceerd door Tim Armstrong.

De zanger van punkrockband Rancid blijkt een goede match te zijn met de oude reggaester, want de producties op Rebirth zijn ideaal voor de door Cliff geschreven liedjes en zijn stem. Zelfs de covers Ruby Soho (van Rancid) en Guns Of Brixton (van The Clash) passen moeiteloos tussen de kakelverse reggaesongs.

Maar hoewel de liedjes gloednieuw zijn, doen ze tijdloos aan. Met een mix van authentieke reggae en rocksteady blijft Jimmy Cliff dichtbij zijn roots, ondanks dat hij nog genoeg te vertellen heeft (zoals hij ook duidelijk laten blijken in One More). Elders kijkt hij terug, in het nummer Reggae Music, dat in feite zijn levensverhaal is.

Van een wedergeboorte is niet direct sprake, al klinkt de reggaemuzikant nog zeer vitaal en strijdbaar. Rebirth bevat weliswaar geen materiaal dat zich kan meten met The Harder They Come of Wild World, maar het nieuwe werk van Jimmy Cliff heeft beduidend meer met reggae te maken dan zijn feestnummer Reggae Night.