Nelson is wellicht de bekendste countryzanger aan deze kant van de Atlantische Oceaan en tevens een van de weinigen die herhaaldelijk op grote schaal succesvol is gebleken gedurende een periode van vijftig jaar. Heroes verschijnt namelijk exact vijf decennia na zijn debuutalbum …And Then I Wrote, uit 1962.

Een aantal van de liedjes op Heroes heeft Nelson al eens opgenomen in zijn lange carrière, maar worden hier uitgevoerd samen met bevriende muzikanten. Zijn duetpartners bestaan onder meer uit Merle Haggard, Kris Kristofferson, Sheryl Crow, Snoop Dogg, Billy Joe Shaver en zijn zoon Lukas Nelson.

Zoon Lukas is als auteur verantwoordelijk voor drie liedjes op Heroes (No Place To Fly, Every Time He Drinks He Thinks Of Her en The Sound Of Your Memory), die allen diep geworteld zijn de in Amerikaanse countrytraditie. Lukas Nelson is echter geen sterzanger en daardoor, met prominente gastvocalen op acht nummers, oververtegenwoordigd.

Willie Nelson waagde zich eerder al met wisselend succes aan covers uit het pop- en rockdomein en op Heroes doet hij opnieuw pogingen popsongs naar eigen inzicht te bewerken. Dat lukt hem goed met het Tom Waits-liedje Come On Up To The House, al zijn Nelsons uitvoeringen van Pearl Jams Just Breathe en The Scientist van Coldplay minder gedenkwaardig.

Nelson en producer Buddy Cannon komen beter beslagen ten ijs met traditionele countryliedjes, zoals de Bob Wills-hits My Home In San Antone en My Window Faces The South. Ook de nieuwe composities Roll Me Up, Come On Back Jesus en That’s All There Is To This Song behoren tot de betere nummers. 79 jaar oud en nog steeds een held.