Dubstep is in feite een variant van een aantal dancestijlen uit de late jaren negentig, met name drum-‘n’-bass, twostep en hiphop (meer specifiek het subgenre grime). Inmiddels is dubstep gemeengoed geworden, daar zowel Britney Spears als Snoop Dogg zich aan het genre waagden. Skrillex is echter de koning van de dubstep.

De Amerikaanse dj en producer heet eigenlijk Sonny Moore en bracht onder zijn eigen naam reeds enkele releases uit, naast nummers van zijn posthardcoreband From First To Last. Bangarang is Moore’s vierde EP onder het pseudoniem Skrillex. Een volwaardig album blijft vooralsnog uit, maar deze EP heeft genoeg te bieden.

Met het lekker vuige doch extreem pakkende Right In laat Skrillex meteen horen wat je van hem kunt verwachten op dit zeven tracks tellende schijfje. Het is tevens de enige track zonder prominente gastvocalisten. De meest opvallende is Jim Morisson op Breakn’ A Sweat, een hectische remake van de Doors-klassieker Light My Fire.

Dubstepfans zullen – overigens terecht – beweren dat Bangarang geen pure dubstep bevat. Skrillex brengt een gelikte mengvorm, met weliswaar de kenmerkende beats en baslijnen, maar met duidelijke sporen uit trance, (Balearic) house, jungle, electro en zelfs gabber. Right On Time laveert tussen Adam F en Darkraver.

Toegegeven, met Bangarang maakt Skrillex een behoorlijke knieval in ruil voor commercieel gewin. De meeste nummers hier zijn platter en makkelijker dan zijn eerdere werk, hoewel de samenwerkingen met rapmeisje Sirah goed uit de verf komen. Deze kindvriendelijke kermisvariant van dubstep zal hem geen windeieren leggen.