NU.nl
Ze komen uit Canada en spelen al samen sinds hun middelbare schooltijd. Het lijkt erop dat de poppunkers van Ten Second Epic daarna geestelijk niet veel ouder zijn geworden, maar dat komt het enthousiasme op deze verse schijf alleen maar ten goede.
Revolutionair is de hypermelodieuze punkrock die de heren hier laten horen bepaald niet te noemen. Tien nummers snellen in hoog tempo en met typisch gepassioneerde jongensvocalen aan de luisteraar voorbij, met enkel Giving Up en delen van epische afsluiter Northstar als bescheiden rustpunten.
Het deert echter niet echt dat je een overbekende formule volgt als je die met zo veel overtuiging brengt als dit vrolijke vijftal en bovendien net genoeg variatie in en tussen liedjes weet te creëren om verveling te voorkomen.
Zo is daar de kleine tempowisseling gevolgd door een in koor gezongen "wo-ho-ow" in Eastbound, terwijl in het aansluitende Animal Choices op de achtergrond even een sfeerbepalende synthesizertoon opduikt.
Energie
Grootste kwaliteit van dit album is echter zonder twijfel de enorme energie die alle stukken draagt. Daardoor krijg je als onschuldige toehoorder geen kans om je te storen aan de welbeschouwd heel conventioneel opgebouwde composities.
De groep houdt de nummers ook wijselijk kort en puntig: bij elkaar opgeteld nemen ze nog geen veertig minuten in beslag. Nog altijd ietsje langer dan tien seconden, dat wel, maar iedereen die jong van hart is, zal dat tijdsverschil nauwelijks ervaren.
