De afgezaagde albumtitel even achterwege gelaten is het debuut van Gers helemaal zo gek nog niet. Op Deze Wereld Is Van Jou presenteert Gers zich als een moderne, oprechte jonge man met een strak rijmschema en een fijne flow.

Het album gaat meteen van start met de titeltrack; een rustig opbouwende song waarop een uiterst relaxte Gers de luisteraar meeneemt in zijn wereld. Zelfs het autotunerefreintje van Phatt klinkt hier goed op zijn plaats. Het probleem is echter dat het één van de weinige succesvolle refreinen is op het album.

Nummers als Morgen Ben Ik Rijk, 20:03 u., Zijn en Spookstad zijn allen voorzien van clichématige hooks die afbreuk doen aan de vaak herkenbare lyrics van Gers. Ook aan de productiekant voelt het allemaal net iets te eenvoudig. De zachte popdeuntjes liggen fijn in het oor, maar zijn op den duur niet van elkaar te onderscheiden.

De single Ik Neem Je Mee straalt een zomerse vibe uit, die je doet verlangen naar de warmte van de zon op je gezicht. Dezelfde vrolijke uitstraling is ook te vinden op Bagagedrager.

Toch wordt de gezelligheid ook regelmatig afgewisseld met een dosis somberheid. Zo weet Gers Pardoel de luisteraar met Eenzaam Op De Bank en We Missen Je ook een serieuzere kant te laten zien. Een prima debuut, al valt er nog wel de nodige winst te behalen qua muzikaliteit.