Die titel is goed gekozen, want de plaat staat vol met liefdesliedjes. Veertien stuks, in die typische stijl van Lenny Kuhr. Verhalend en met gevoel voor dramatiek, gemodelleerd op de zangstijl Edith Piaf en soortgelijke chansonniers en chansonnières. Niet dat Liefdeslied enkel zware (Hollandse) kost bevat.

Zo start het album juist op luchtige toon met het vakantie-in-Frankrijk-liedje Whiskey On The Rocks, gevolgd door de opgewekte liedjes Ik Heb Er Geen Woorden Voor en Spijt. Op het eerste gehoor opgewekt, althans, want de teksten verhalen niet over zorgeloosheid. Liefdesliedjes handelen immers zelden enkel over blijdschap en geluk.

Behalve eigen teksten, leent Kuhr een drietal songteksten (De Dichter Vraagt Zijn Geliefde Hem Te Schrijven, Lied Van De Jongen Met De Zeven Harten en De Ogen) van de Spaanse dichter Federico Garcia Lorca, vertaald door Bart Vonck. Jan Engelmans beroemde gedicht Vera Janacopoulos uit 1932 wordt eveneens door Kuhr op muziek gezet.

Toch staat Kuhr ook in het heden, door een verbroken relatie te omschrijven in het tijdperk van de sociale media; Ik Delete Je Niet. Er is waarschijnlijk geen vreemdere samenwerking mogelijk dan Lenny Kuhr met Ali B, maar op dit nummer blijkt het zowaar te werken.

Kuhr, inmiddels 61, klinkt geen dag ouder dan tijdens het Eurovisie Song Festival. Dit mede doordat ervoor is gekozen om Liefdeslied live op te nemen in het Koningstheater in Den Bosch (weliswaar zonder publiek). Het zal Lenny Kuhr nooit meer lukken uit de schaduw van haar grootste hit te treden, maar dit nieuwe werk is van dezelfde kwaliteit.