En dat dan met op de achtergrond de klanken van Creatures Of An Hour, het debuut van Still Corners. Met titels als I Wrote In Blood, The Twilight Hour en Demons, zit de dreiging er al behoorlijk in. Maar dat zijn niet slechts namen. Greg Hughes en Tessa Murray zetten deze spanning geheel in het geluid door.

Hangend tussen de dromerige shoegaze van Cocteau Twins, de dreampop van Beach House en de uitbarstingen van Slowdive bouwt de band tien werken lang een mysterieuze sfeer op rond spokende orgels en baspartijen.

Daarmee lijkt Still Corners een Brits-Amerikaanse variant op Die Neue Deutsche Welle van eind jaren zeventig. Eigenzinnige krautrock met wave randen, die ook het instrumentarium uit deze jaren gebruikt. Orgels en drumcomputers (waar waarschijnlijk het eerste serienummer nog in staat gegrift) vormen de basis.

De toepasselijke toevoeging van spaghettiwesterngitaren of kleine details van dagelijkse straatgeluiden, vergroten vervolgens het filmische effect. Zo lijken in Velveteen de geluiden van een 19e eeuwse stad te zijn verwerkt. De bellen van de koets, de snerpende remmen van de eerste tram.

Het beeld vouwt zich voor de luisteraar uit. En steeds met het idee dat er iets op springen staat, een onderhuidse spanning. Het geluid van de dreiging van de herfst, de demonen die als wind fluisteren door het blad.


Still Corners staat op 26 november op Le Guess Who?, Utrecht.


Luister dit album op Spotify