Erg coherent is het schijfje namelijk niet, ondanks dat Radins derde album The Rock And The Tide volledig geproduceerd is door Martin Terefe (KT Tunstall, Train, Jason Mraz). Bovendien ontbreken er op de Europese versie van dit album – dat in de VS al in oktober verscheen – maarliefst vijf nummers. Toch ruim een derde van de plaat.

We krijgen er het volledig nieuwe liedje I Missed You voor terug. Een onduidelijke, maar goede ruil, want het vrolijke niemendalletje blijkt het beste nummer op The Road And The Tide te zijn. Als geheel zwalkt het album tussen eigentijdse, soms pompeuze pop/rock, radiovriendelijke folkpop en enkele ingetogen ballades.

Het is daarom beter om de nummers individueel te beoordelen. Zo is The Ones With The Light een uptempo popdeuntje met invloeden van folkrock uit de jaren zestig, terwijl You Got What I Need een lijzig en soulvol – maar erg op John Mayer gelijkend – liefdesliedje is.

Het euforische We Are Only Getting Better staat in schril contrast met het breekbare akoestische nummer Think I’ll Go Inside. Radins album staat boordevol van dit soort tegenstrijdigheden, die anderzijds de aantrekkingskracht van zijn muziek voor een groot publiek vormen. Dit te samen met zijn zeer aangename en flexibele stemgeluid.

Het lijkt alsof Joshua Radin geprobeerd heeft een album te maken met liedjes die stuk voor stuk te gebruiken zijn om een scène uit een willekeurige Amerikaanse televisieserie op te luisteren. Elk nummer voor een andere situatie en voor een andere scène. Deze werkwijze levert enkele prima liedjes op, maar een erg wisselvallige plaat.