Eefje de Visser staat het helemaal voor elkaar te hebben. Ze won de talentenjacht Grote Prijs van Nederland en richtte vervolgens haar eigen platenlabel op voor haar eerste album De Koek, met ruggensteun van Rough Trade en Double V Concerts.
Het debuutalbum De Koek is geproduceerd door vriendlief Marcel Tegelaar, beter bekend onder zijn pseudoniem Skiggy Rapz en tevens Grote Prijs-winnaar. Mede vanwege de speelse Nederlandstalige teksten is de link met een andere winnares van de Grote Prijs niet heel groot; Roosbeef.
De Visser is in haar teksten net zo beschouwend als Roosbeef, maar minder naïef en minder humoristisch. Toch zijn er tal van leuke kwinkslagen en inventieve rijmschema’s te ontdekken in de teksten van De Visser.
Muzikaal is De Koek een breed album, dat aanschurkt tegen folk, jazz en hiphop. Alle invloeden zijn voorzichtig afgewogen, met een eigenwijze doch eclectische mix als resultaat. Liefhebbers van kleinkunst zullen eveneens iets vinden wat ze bevalt.
Rijmelarij
Wanneer de drummer aftikt op albumopener Genoeg, blijkt dat het begin van een dromerig lied met rondwarende vocalen in het refrein. Het aanstekelijke pianoriedeltje in combinatie met strijkers, hiphopbeats en de rijmelarij van Eefje maken De Stad tot het prijsnummer.
Net als De Stad heeft ook Hartslag de potentie uit te groeien tot een klassieker binnen de nederpop. Het geraffineerde refrein nestelt zich onmiddellijk in je hoofd en het verleidelijke ritme maakt zich meester van je motoriek.
Zoet
In titelnummer De Koek bezingt De Visser de liefde, zonder dat het te zoet of te klef wordt. Toch is er volop zoetigheid op het album te vinden in de vorm van de vele ballads. Zo blijken de ingetogen folknummers In Het Gras en Naast Me meer triviale liefdesliedjes.
In het liedje Trein gebruikt De Visser het openbaar vervoer als metafoor voor eenzaamheid en ze mijmert over een lange afstandsrelatie in het nummer Schotland. Verdriet is een lome, rokerige jazzplaat van zes-en-halve minuut.
Discoachtig
Hoewel de ballads de helft van het album van Eefje de Visser beslaan, zijn het juist de vlottere nummers die erg sterk zijn. Het elektronisch klinkende Afdwaalt bijvoorbeeld, met zijn diepe discoachtige baslijn, of het door Spinvis geïnspireerde Ik Dacht Na.
Met haar eerste plaatje levert de zangeres uit Zuid-Holland een veelbelovend debuut af. Tegelaar voorziet de prima liedjes van De Visser van frisse arrangementen en hij verdient hier alle lof voor. De koek is nog lang niet op voor Eefje de Visser.
