Ardern is al bijna zes jaar premier van Nieuw-Zeeland. "Ik heb niet meer genoeg energie om dit land te leiden", vertelde een emotionele Ardern in een opgenomen toespraak. "De afgelopen jaren hebben hun tol geëist. We geven alles wat we kunnen zolang we kunnen, en dan is het tijd om te stoppen. En voor mij is het nu tijd."

Ardern zei dat ze hoopte dat ze tijdens haar zomervakantie (het huidige seizoen in Nieuw-Zeeland) genoeg moed en energie zou kunnen verzamelen om door te gaan. "Maar dat is me niet gelukt, en het zou niet eerlijk zijn tegenover Nieuw-Zeeland om door te gaan."

Het is niet duidelijk wie haar vervanger wordt. Haar sociaaldemocratische partij Labour houdt zondag interne verkiezingen om een nieuwe leider te kiezen, die ook premier wordt. Ardern verwacht dat haar partij de verkiezingen in oktober ook zonder haar zal winnen.

Haar partijgenoten waren verbaasd over haar besluit, maar kunnen er begrip voor opbrengen, zei Ardern.

De 42-jarige Ardern stond te boek als een grote politieke ster. Ze werd in oktober 2017 aangesteld als de jongste premier ooit van Nieuw-Zeeland. Zelfs de grootste oppositiepartij bestempelde haar ooit als "zeer indrukwekkend, benaderbaar en down-to-earth".

Ze kreeg veel internationale aandacht vanwege haar reactie op de aanslag op twee moskeeën in Christchurch, waarbij een neonazistische terrorist 51 mensen doodschoot. Ardern weigerde de naam van de schutter in de mond te nemen en scherpte de wapenwetten in Nieuw-Zeeland aan.

Ardern was de drijvende kracht achter het strenge coronabeleid in Nieuw-Zeeland, dat het land relatief goed beschermde tegen de pandemie.

Helemaal zonder kritiek was dat niet. Dankzij haar coronalockdown konden duizenden Nieuw-Zeelanders jarenlang niet terug naar hun thuisland en protesten tegen het vaccinatiebeleid werden naar Nieuw-Zeelandse begrippen hard onderdrukt.

Haar ijzeren grip op de Labour-partij betekende bovendien dat parlementariërs die uit de pas liepen zonder pardon werden geloosd.

Ardern groeide tijdens haar premierschap ook uit tot een internationaal symbool van emancipatie. Ze nam tijdens haar premierschap zwangerschapsverlof op en nam haar kersverse dochter Neve onder meer mee naar het parlement en de VN in New York om haar te kunnen blijven voeden.

Arderns partner Clarke Gayford was aanwezig op de persconferentie. Ze richtte zich even tot hem en de nu vierjarige Neve. "Neve, mama kijkt ernaar uit om er te zijn als je volgend jaar op school begint. En Clarke, laten we gaan trouwen."

Voor haar dochter kwam de aankondiging ook als een verrassing. Ardern zei dat ze het Neve nog niet had verteld. "Vierjarigen zijn babbelkousen, dat risico kon ik niet nemen."