China telt de laatste dagen recordaantallen coronabesmettingen. Sinds de start van de pandemie zijn er niet zoveel infecties per dag gemeld. Zaterdag noteerden de Chinese autoriteiten bijna 40.000 besmettingen. Woensdag werd het dagrecord met 31.144 besmettingen voor het eerst gebroken.

De getallen zijn nog steeds niet om van te schrikken bij een land met 1,4 miljard inwoners. Sinds het coronavirus op de markt in Wuhan de kop op stak, zijn er volgens overheidsgegevens 5.232 Chinezen aan overleden. Al is het maar de vraag hoe betrouwbaar deze opvallend lage cijfers in het reusachtige land zijn.

De Chinese overheid gelooft heilig in het extreem strenge coronabeleid. Elke besmetting is er één te veel. Wijken, steden en gebieden gaan in lockdown zodra een besmetting opduikt. De Chinese grens is grotendeels gesloten.

Bij een Chinese lockdown mag je echt niet naar buiten. Wel is het zo dat er verschillende gradaties zijn van een lockdown. Sommige lokale overheden hebben zeer strenge lockdowns en sommige kiezen ervoor om alleen een geïsoleerd appartementsgebouw te sluiten bij een positief geval. In alle gevallen treden de Chinese autoriteiten een stuk rigider op dan de Nederlandse overheid eerder deed.

In grote miljoenensteden als Peking, Shanghai en Zhengzhou moeten restaurants, scholen en overheidsgebouwen weer dicht door de hevige najaarsgolf.

Steden kiezen steeds vaker voor een lokale lockdown. Een district wordt dan volledig afgesloten; niemand mag meer het huis uit. Boodschappen worden voor de deur bezorgd.

Het beleid werkt, zo denken de Chinese autoriteiten. Zeker in vergelijking met andere landen is het (gemelde) dodental inderdaad extreem klein. Aan de andere kant heeft het zerocovidbeleid ook gezorgd voor economische klappen en is het maatschappelijke leven heel anders dan vóór corona.

Veel landen hebben leren leven met het virus. Deels dankzij minder ziekmakende en dodelijke varianten, maar ook doordat de maatschappelijk wil was verdwenen. In China geldt dat eerste niet en lijkt dat tweede steeds meer het geval.

Het Chinese volk is doorgaans volgzaam, maar steeds meer Chinezen lijken klaar te zijn met het coronabeleid. In veel steden ontstaan protesten. Waar de Chinezen normaal gesproken goed luisteren naar de overheid, lijkt de reactie deze keer anders.

De Chinese bevolking voelt zich depressief, machteloos en boos. Na bijna drie jaar zero tolerance willen de Chinezen hun precoronaleven weer terug. Het volk wil zijn mening geven voordat er straks weer door het hele land strenge lockdowns worden afgekondigd.

Blanco velletjes papier zijn daarbij uitgegroeid tot een protestsymbool. Een protest tegen de regering van president Xi Jinping, tegen censuur, maar bovenal tegen het zerocovidbeleid.

Veel (antiregering)slogans zijn verboden en demonstranten die spreekkoren roepen, worden opgepakt. Het lege blaadje heeft geen (verboden) boodschap en zorgt ervoor dat de demonstranten niet worden opgepakt.

Zondag gingen opnieuw in meerdere Chinese steden mensen de straat op om te protesteren tegen het coronabeleid. De protesten in Shanghai waren voor Chinese begrippen ongekend heftig. Politieauto's werden omgegooid.

Honderden tot duizenden mensen lieten hun onvrede blijken in Peking, Wuhan, Guangzhou, Xi'an en Chongqing. Toch zijn het nog altijd kleine aantallen in vergelijking met de inwonersaantallen van die grote steden.

De protesten zijn de duidelijke signalen dat de bevolking klaar is het met coronabeleid. Zeker als je weet dat de Chinezen van nature geen demonstratievolk zijn, ook omdat president Xi met harde hand regeert.

De komende tijd moet gaan blijken of de protesten doorzetten en groter gaan worden. Hoe je het ook wendt of keert, zelfs voor de verstokte mondkapjesdrager in China is het op een moment genoeg. Zeker als de cijfers niet in verhouding zijn tot de draconische maatregelen.