Het meisje is in rook opgegaan in de mergelgroeven van het Limburgse Savelsbos, en zij waren de laatsten die haar zagen.

Of ze schuldig zijn aan haar verdwijning is secundair - ze zijn vooral Nieuws met kapitale N, en de media hangen wekenlang als drones boven hun 12-jarige hoofden.

Tien jaar later wordt de zaak herdacht en opnieuw zijn de jongens als warme worst voor de pers. De voormalige vrienden zoeken elkaar op om tot de ontdekking te komen dat ze door Juuls verdwijning en het hele circus eromheen geen steek zijn opgeschoten met hun leven. Ze evalueren en concluderen dat het moet ophouden. Zo snel mogelijk.

Journalist Rijnvis (onder meer voor NU.nl) werkt in zijn debuut op intrigerende wijze toe naar het moment waarop geteisterde mannen het heft in handen nemen om 'hun leven' terug te eisen. Tien jaar samengebalde emoties is lang, en hun omslagpunt wordt door hun verpakt als 'de waarheid die boven tafel moet komen'.

Dat hun verlangen naar die waarheid eerder een amalgaam is van opgepotte woede, frustratie en wraakzucht, komt in de mergelgroeven van Savelsbos tot uitbarsting. Rijnvis plaatst zijn personages in een claustrofobische grot waar hun eigenrichting een macabere wending neemt als ze getuigen aan de tand gaan voelen.

De vier verworden tot 'lost boys' zonder toezicht, zonder plan B, die een totaal verkeerde afslag nemen en het tegeltje 'beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald' nooit hebben gelezen.

Zo houdt Rijnvis de spanning heel dicht bij de personages, en laat hun angstzweet overtuigend van de pagina's dampen.

Het fundament van hun onttakeling is overtuigend uitgewerkt, al laat de afwerking her en der wat te wensen over. Een paar taalfouten van het kaliber D en T, wat slordige zinnen - het leek soms wel de proefdruk van een literaire thriller waarmee Rijnvis een indrukwekkend debuut ging maken. Dat kost 'm een halve ster, hoor.

Uitgeverij Cargo