Dat maakten onderzoekers van de Universiteit Twente dinsdag bekend, op de dag voordat de Boekenweek begint, die dit jaar als thema Curriculum Vitae ofwel Het Levensverhaal heeft. De komende weken zullen tal van (auto-)biografieën verschijnen.

Autobiografisch schrijven is onderdeel van een nieuwe stroming binnen de psychologie, de zogeheten narratieve psychologie, zegt Ernst Bohlmeijer van de UT.

Het idee is dat mensen door hun levensverhaal op te schrijven tot bepaalde inzichten komen, die hen helpen geïnspireerd verder te gaan met hun leven.

Bij 53 procent van de depressieve deelnemers aan een cursus autobiografisch schrijven bleven de klachten daarna langere tijd weg, terwijl dat slechts het geval was bij 22 procent van de patiënten die wel zorg kregen, maar geen cursus.

Psychologen van de UT ontwikkelden de cursus Op verhaal komen, die bij twintig GGZ-instellingen in Nederland wordt gebruikt. Bohlmeijer en zijn collega Gerben Westerhof hebben het effect van de cursus onderzocht.

Zij claimen dat ze het tot nu toe grootste onderzoek ter wereld hebben gedaan naar het resultaat van autobiografisch schrijven.

Ze zijn vooral opgetogen dat de positieve invloed op depressieklachten negen maanden na afloop van de cursus nog meetbaar is, terwijl bij andere depressietherapieën soms eerder sprake is van een terugval.

De depressieve amateurschrijvers moeten in zeven weken telkens een deel van hun leven beschrijven. ''Het is niet hetzelfde als een dagboek bijhouden.

De cursisten zetten echt op papier hoe ze hun leven tot nu toe beschouwen, zodat ze dingen kunnen duiden. Daardoor kunnen ze anders tegen bepaalde keuzes aan gaan kijken. Dat helpt om het gevoel van zinloosheid, van het leven is al voorbij, te bestrijden'', aldus Bohlmeijer.

''Door te schrijven krijgen de patiënten controle over hun eigen levensverhaal en zijn ze in staat om aan nieuwe hoofdstukken te beginnen.''