De Belastingdienst zette tot februari 2020 mensen met een bepaalde nationaliteit of andere "verdachte omstandigheid" op een zwarte lijst. Deze zogenoemde Fraude Signalering Voorziening (FSV) bevatte ongeveer 270.000 namen.

De fiscus gebruikt de zwarte lijst inmiddels niet meer. De overheid noemt het gebruik van de fraudelijst nu verkeerd.

Baldewsingh weet sinds medio januari dat hij op de lijst stond. Toen ontving hij een brief waarin de Belastingdienst hem daarvan op de hoogte stelde. Hij zou zeker sinds 2013 op de lijst hebben gestaan. Op dat moment was hij wethouder in Den Haag.

"Ik was woedend en geraakt", zegt Baldewsingh. "Het is heel erg pijnlijk. Ik woon al 47 jaar in dit land. Hierdoor ging ik bij mezelf te rade: hoor ik er wel bij?"

De gebeurtenis heeft de belangrijkste regeringsadviseur rond discriminatie en racisme scherper gemaakt, zegt hij. "Uitsluiting kan dus ook mensen met een migratieachtergrond op hoge posities treffen. Nu kan ik me nog meer inleven in de mensen die op nog dramatischer wijze dan ik zijn gediscrimineerd."

Over de reden waarom Baldewsingh op de illegale lijst stond, kreeg hij naar eigen zeggen "geen bevredigend antwoord". De racismebestrijder heeft geen kinderen, deed nooit donaties aan moskeeën en zegt nooit gebruik te hebben gemaakt van toeslagen. Dat waren redenen waardoor mensen op de FSV-lijst konden terechtkomen.

"Ligt het dan toch aan mijn naam of de etnische identiteit die ik in mij draag?", vraagt Baldewsingh zich daarom af.

Toch heeft hij besloten de zaak te laten rusten. De regeringscommissaris wil zich concentreren op het veranderen van de handelswijzen van organisaties als de Belastingdienst.

Wel heeft hij minister Hanke Bruins Slot (Binnenlandse Zaken) op de hoogte gesteld van het voorval. Zij bevestigt tegenover NU.nl dat ze Baldewsingh een hart onder de riem heeft gestoken. "Het is heel naar voor al die mensen die onterecht op deze lijst zijn terechtgekomen. Dit had nooit mogen gebeuren."

In mei vorig jaar was Baldewsingh nog kritisch op het kabinet. Dat zou onvoldoende erkennen dat de fraudelijst van de Belastingdienst een vorm van institutioneel racisme was.