Deze kinderen groeien volgens de onderwijsinspectie op in een "onveilige omgeving". De gezinslocaties zijn "gehorig en klein", waardoor kinderen er slecht slapen. Daardoor kunnen ze volgens het rapport niet goed leren en krijgen ze soms ook lange tijd geen onderwijs.

Hoewel het gaat om mensen die niet in Nederland mogen blijven, verblijven de gezinnen in de praktijk vaak langdurig in de speciale gezinsopvang of een gezinslocatie die daarvoor bedoeld is.

In 2019 verbleef 60 procent van de uitgeprocedeerde gezinnen in zo'n gezinslocatie daar al langer dan drie jaar. Ruim een derde van de gezinnen woonde er zelfs langer dan vijf jaar.

De inspectie roept onderwijsminister Dennis Wiersma op om "het belang van deze kinderen meer centraal te stellen". Nederland heeft namelijk het kinderrechtenverdrag ondertekend en moet kinderen daardoor veiligheid en onderwijs garanderen.

Ook de kinderen van uitgeprocedeerde asielzoekers die toch nog hier verblijven, bijvoorbeeld omdat hun ouders zich verzetten tegen uitzetting of omdat het land van herkomst ze niet wil opnemen, moeten de kans krijgen op "een ononderbroken ontwikkeling".

Maar in de praktijk zit dat er vaak niet in, doordat de kinderen vaak naar verschillende locaties moeten verhuizen. Hierdoor moeten zij ook vaak van school veranderen. Voor negen- of tienjarigen is het "geen uitzondering" om vijf, zes of zeven keer te verhuizen. Dit heeft negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van kinderen en jongeren, stelt de inspectie.

Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) is het eens met "veel van de constateringen en zorgen" in het rapport, maar vindt de gezinslocaties niet "onveilig". Het COA is verantwoordelijk voor onder meer de opvang van uitgeprocedeerde gezinnen.

De instantie zegt dat de situatie aandacht verdient en gaat hard werken om het aantal verhuizingen te beperken en het contact met scholen te verbeteren.