Dat meldt Trouw op basis van onderzoeksplatform Investico. Zo helpen de waterschappen in bijvoorbeeld ontwikkelingslanden steeds vaker Nederlandse ingenieursbureaus aan opdrachten.

Voor de buitenlandse projecten is het NWB Fonds opgericht. Projecten worden uit de rente gefinancierd. Omdat die rente steeds verder daalde, sloot het fonds in juni dit jaar een zogeheten coco-lening af. Het hoge risico levert meer rente op, maar de Autoriteit Financiële Markten waarschuwde vorig jaar nog voor de ondoorzichtigheid van dit soort leningen.

Ook zijn sommige van die buitenlandse projecten inhoudelijk omstreden, zoals in de Colombiaanse stad Cali. Daar zijn bewoners met geweld uit hun woningen gejaagd om op basis van Nederlands advies het lokale waterbeheer op orde te krijgen.

In een reactie aan Trouw laat de Unie van Waterschappen weten dat de lening niet in strijd met de reglementen van het NWB Fonds is en dat zij geen belastinggeld wilden gebruiken voor de buitenlandse projecten. Volgens de directeur is zijn fonds volledig transparant en het risico te overzien. Maar hoogleraren noemen de risico's onverstandig.

De waterschappen vormen de oudste bestuurslaag van Nederland. Ze zijn verantwoordelijk voor de waterveiligheid, dijken en polders. Buitenlandprojecten behoren niet tot hun wettelijke taken.