De weduwen stapten naar de rechter nadat de Sociale Verzekeringsbank (SVB) hun uitkering met 40 procent had verlaagd, omdat de vrouwen in Turkije wonen.

Volgens de centrale raad hebben de EU en Turkije afspraken gemaakt over zulke zaken, waardoor de verlaging niet mag. De SVB verlaagde de uitkeringen omdat in 2012 het zogeheten woonlandbeginsel is ingevoerd.

Dat betekent dat sommige uitkeringen worden aangepast aan de levensstandaard van het land waar de ontvanger van de uitkering woont.

Het Europese Hof van Justitie heeft al diverse keren gezegd dat uitkeringen van mensen die in Turkije wonen niet mogen worden verlaagd, omdat de EU en Turkije er afspraken over hebben gemaakt.

De Turkse weduwen kregen hun uitkering, waar ze volgens de Algemene nabestaandenwet recht op hebben, al voordat de regels werden veranderd.

Ook een aantal Marokkaanse weduwen spande een soortgelijke zaak aan. De CRB behandelt die zaak op een later tijdstip. Dat geldt ook voor de zaken over de verlaging van kinderbijslag voor kinderen in Turkije en Marokko.