Ernst Nicolaas Herman Jansen werd geboren in Kamperland op 24 oktober 1945. Hij is beter bekend onder zijn aangenomen naam Ernst Jansen Steur.

Meer dan tweehonderd voormalig patiënten hebben zich door de jaren heen gemeld als slachtoffer van de arts die tot zijn ontslag in 2004 bij het Medisch Spectrum Twente (MST) werkte.

Vijf patiënten hebben hem gedaagd voor het tuchtcollege. Voor de strafzaak selecteerde justitie negen zaken van oud-patiënten. De 68-jarige Jansen Steur is veroordeeld voor 21 strafbare feiten: foute diagnoses, vervalsen van onderzoeksresultaten, negeren van richtlijnen, maar ook diefstal van receptenbriefjes en het achteroverdrukken van ruim 88.000 euro van een stichting waarvan hij voorzitter was.

24 februari: Jansen Steur gaat in hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank. Volgens zijn advocaat Frank van Gaal is het het hoger beroep dat Jansen Steur had ingediend in de tuchtzaak ingetrokken.

11 februari: Jansen Steur wordt door de Almelose rechtbank veroordeeld tot drie jaar onvoorwaardelijke celstraf, voor onder meer het opzettelijk stellen van foute diagnoses, het onterecht voorschrijven van zware medicijnen en het miskennen van zorgplicht.

De oud-neuroloog werd door de rechter onder meer schuldig bevonden aan het benadelen van de gezondheid van een patiënte die uiteindelijk zelfmoord pleegde

23 januari: Jansen Steur gaat in hoger beroep tegen de uitspraak van het medisch tuchtcollege over de Twentse oud-neuroloog. 

10 januari: De slachtoffers van Jansen Steur die de zaken tegen drie oud-bestuurders van het Medisch Spectrum Twente bij de tuchtrechter aanhangig maakten, gaan in beroep.

De slachtoffers zijn hevig teleurgesteld in de uitspraak. Ze wilden niet reageren op de uitspraak. Een oud-bestuursvoorzitter is berispt, maar klachten tegen een andere oud-bestuursvoorzitter en oud-bestuurder zijn afgewezen.

20 december: Jansen Steur krijgt een beroepsverbod opgelegd. Het medisch tuchtcollege in Zwolle bepaalt dat de omstreden ex-neuroloog nooit meer als arts aan de slag mag.

17 december: In zijn laatste woord in de strafzaak zegt Jansen Steur dat hij zich schaamt en spijt heeft van de verkeerde diagnoses die hij "met de beste bedoelingen" stelde.

9 december: De rechter bepaalt dat Jansen Steur de uitspraak in vrijheid mag afwachten.

3 december: Het Openbaar Ministerie eist zes jaar cel tegen Jansen Steur. De verslaafde arts zou met zijn handelen opzettelijk zwaar lichamelijk en psychisch letsel hebben toegebracht. Het OM wil de in Duitsland wonende verdachte bovendien direct laten vastzetten, zodat hij niet de benen neemt. De uitspraak volgt half februari.

21 november: Nabestaanden van een Duitse oud-patiënte van Jansen Steur zouden 120.000 euro schadevergoeding hebben gekregen van een Duits ziekenhuis, omdat hij in 2011 onterecht een ruggemergpunctie bij haar zou hebben uitgevoerd waardoor zij in een rolstoel belandde. De vrouw is dit jaar overleden.

18 november: Jansen Steur wil tegen de rechter niet uitweiden over zijn medicijngebruik. Hij ontkent dat het verschil in verklaringen van hem en van zijn patiënten komt door de medicijnverslaving van de ex-neuroloog.

14 november: Jansen Steur wist volgens de rechter dat hij in 2002 ten onrechte een patiënt vertelde dat hij een vroege vorm van Alzheimer had, maar verzweeg dat maandenlang. Later bleek de man te lijden aan epilepsie. Toch kreeg hij van de arts Exelon voorgeschreven.

12 november: De ex-neuroloog geeft tijdens de strafzaak voor de tweede keer toe dat hij twijfels had over een diagnose die hij stelde, maar die deelde hij niet met de patiënt. Eind jaren negentig stelde hij vast dat de man van toen nog geen zestig jaar oud Alzheimer had. Twee deskundigen zeggen dat Jansen geen onderbouwing had voor de diagnose en het geven van het medicijn Exelon.

Bij de tuchtzaak blijkt dat een andere patiënte bij wie Jansen Steur ten onrechte de diagnose Alzheimer stelde, een zwijgcontract kreeg.

11 november: Jansen Steur heeft de Duitse gezondheidsautoriteiten een verklaring gestuurd waarin hij afstand doet van zijn medische licentie.

6 november: De rechter behandelt de feiten van de zaak rond een patiënte die in 2000 zelfmoord pleegde nadat door Jansen Steur een ernstige vorm van de ziekte van Parkinson was vastgesteld. Later bleek dat ze die ziekte niet had. Jansen Steur ontkent dat hij dit niet aan de nabestaanden heeft verteld. Hij geeft toe dat hij destijds ook twijfelde aan de diagnose. Volgens twee deskundigen had de neuroloog veel eerder kunnen weten dat hij ernaast zat.

4 november: Voor de rechtbank in Almelo start de inhoudelijke behandeling van de strafzaak. Jansen Steur geeft toe dat hij last had van zelfoverschatting en zegt dat er "een schroefje loszat" bij hem. Zo erkent hij een receptenblok van een collega te hebben gebruikt om medicijnen voor zichzelf voor te schrijven, omdat hij verslaafd was aan medicijnen. Maar hij vond het ook vreemd dat zijn omgeving niet ingreep. Voor de zitting is grote belangstelling, er zijn veel ex-patiënten aanwezig.

1 november: Het tuchtcollege behandelt de tuchtzaak die namens vijf voormalig patiënten van Jansen Steur tegen hem is ingediend. Daar zegt hij dat hem niets te verwijten valt. Wel zegt hij: "Het is spijtig dat het zo gelopen is. Als het tuchtcollege vindt dat ik verwijtbaar heb gehandeld, dan spijt me dat." Volgens Drost, die de patiënten bij staat, is hen "onnoemelijk veel leed" aangedaan.

28 oktober: Jansen Steur bekent in NRC Handelsblad dat hij 88.000 euro heeft verduisterd van een stichting voor neurologisch onderzoek. Dat deed hij "om er ruim van te leven", zo verklaart hij in de krant.

27 oktober: Advocaat Frank van Gaal kondigt aan dat zijn cliënt tijdens de tuchtszaak en de strafzaak volledige openheid van zaken gaat geven en antwoord zal geven op alle vragen.

2013: Ondanks talrijke aangiften en een lopend strafrechtelijk onderzoek blijkt Jansen Steur in januari 2013 te werken als neuroloog in de Klinik am Gesundbrunnen in Heilbronn. Hij wordt na ontdekking direct ontslagen. Zijn dienstverband in Duitsland leidt tot een aanscherping van de registratie voor medici. 

2009: Jansen Steur blijkt zijn loopbaan in Duitsland voort te zetten. Hij werkt onder meer in privéklinieken in Bad Laasphe en Nienburg. De Commissie-Lemstra stelt vast dat het MST en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) hebben gefaald in de zaak-Jansen Steur. De neuroloog functioneerde sinds 1992 niet goed meer. Het Openbaar Ministerie (OM) besluit op basis van politieonderzoek over te gaan tot vervolging. Drost heeft tientallen klachten van patiënten verzameld.

2005: Letselschade-expert Yme Drost maakt namens vijf patiënten de medische fouten van Jansen Steur openbaar. Een publicatie in de Twentsche Courant/Tubantia leidt tot weinig opschudding.

2004: De neuroloog vertrekt bij MST. Hij krijgt 250.000 euro mee. Hij laat zich uitschrijven uit het BIG-register voor artsen en hij laat zich voor zijn pillen- en alcoholverslaving behandelen in een kliniek in Schotland. Hij krijgt van zijn vakbroeders desondanks de Mies Rijksenprijs voor zijn bijdragen aan het vakgebied.

2003: Een apotheker maakt melding over grootverbruik door de neuroloog van het middel midazolam. Topman Ton Zijlstra van Medisch Spectrum Twente krijgt "harde feiten en bewijzen in handen" die wijzen op een ernstig disfunctioneren van Ernst Jansen Steur. Hij licht de inspectie in.

2002: Prins Claus lijdt aan de Ziekte van Parkinson. Jansen Steur vertelt in het NOS Journaal en EénVandaag over het ontstaan en verloop van de ziekte.

2001: Er volgen meer meldingen over foute diagnoses.

2000: De neuroloog raakt verslaafd aan het kalmerende middel midazolam. Om aan dit middel te komen vervalst hij recepten van collega's. In dat jaar duikt ook zijn eerste medische misser op. In dat jaar constateert hij bij een patiënte Alzheimer, maar bij een 'second opinion’ blijkt daarvan geen sprake. Zijn echtgenote, een kinderspecialiste, scheidt van hem.

1994: Jansen Steur promoveert in Maastricht op een proefschrift over de Ziekte van Parkinson. Zijn reputatie als deskundige is gevestigd. Hij stelt een leidraad voor behandeling op voor neurologen, die wordt overgenomen door Nederlandse Vereniging voor Neurologie (NVN). Tevens is hij betrokken bij de Vereniging van Dystoniepatiënten en de Parkinson Patiënten Vereniging.

1990: Jansen Steur krijgt op de terugweg van een wintersportvakantie een ernstig auto-ongeluk. Een heupfractuur bezorgt hem chronische pijnen, die hij met pijnstillers bestrijdt.

1971: Jansen Steur studeert af als neuroloog aan de Universiteit van Utrecht. In 1978 treedt hij in dienst van het Medisch Spectrum Twente.