
OM eist achttien jaar in Puttense moordzaak
Het hoger beroep draait om de verkrachting van en moord op stewardess Christel Ambrosius, in Putten in 1994.
Twee Puttenaren werden daarvoor eerder veroordeeld, maar in 2002 na zeven jaar vrijgesproken. Dat was een van de grootste rechterlijke dwalingen in Nederland.
In 2008 leidde een DNA-match alsnog naar Ron P.. De rechtbank in Zutphen veroordeelde hem in 2009 tot vijftien jaar cel.
Nagels
Sporen van P. zaten volgens het OM onder de nagels, in de slip en op het been van Christel. De opeenvolgende verwurging, verkrachting en doding en het afdekken van het lichaam wijzen op rustig en kalm handelen: moord.
Wat het OM betreft doet achttien jaar celstraf beter recht aan de gruwelijke zedenmoord dan vijftien jaar, zoals voor de rechtbank is geëist. De zaak was in alle opzichten dramatisch, stelt het OM: voor Christel, voor de familie en ook voor de dwalende politiemensen en de onschuldige verdachten.
'Historische misser'
Volgens advocaat Ruud van Boom zou veroordeling van zijn cliént P. een "net zo’n historische misser" zijn als de eerdere veroordeling van Herman du Bois en Wilco Viets. volgens Van Boom ontbreekt ook tegen zijn cliënt cruciaal bewijs.
Volgens Van Boom waren de zaadcellen van P. die op Christels been waren aangekomen daar gekomen ''na geheime seks een avond eerder. Maar rechtsprekend Nederland dwaalt weer, als men aanneemt dat de zaadceldonor per definitie de moordenaar is. Er zijn vele andere scenario’s mogelijk'', stelt de advocaat.
De veroordeling van de Puttenaren Viets en Du Bois voor de moord werd na zeven jaar gevangenschap teruggedraaid. Hun veroordeling wordt beschouwd als een van de grootste rechterlijke dwalingen in Nederland.
Blij
''Wij zijn blij dat na 17,5 jaar eindelijk voor het eerst een excuus is gemaakt'' , aldus Herman du Bois.
Hoewel het woord excuus niet op de zitting viel, noemde de advocaat-generaal de Puttense moord ‘dramatisch’, niet alleen voor Christel en haar familie. Maar ook voor ''anderen die jarenlang vastzaten''. Desondanks is bij de ‘twee van Putten’ de boodschap van een excuus overgekomen.
''Ook in een gesprek dat wij vooraf met het Openbaar Ministerie hadden'', zei Du Bois. ''Hier zat ik echt op te wachten. Ook op de hogere strafeis: ik had vijftien jaar cel verwacht zoals ook eerder geëist en opgelegd.”
Du Bois hoopt dat P. wordt veroordeeld zodat het boek dicht kan, en dat P. uiteindelijk ook gaat praten. ''Dan kunnen wij het boek sluiten en weer Herman en Wilco worden in plaats van de ‘twee van Putten’.''