Het OM had vrijspraak geëist wegens gebrek aan bewijs.

De rechtbank in Maastricht acht bewezen dat de man in de gemeente Maastricht zijn kleindochters gedurende ongeveer tien jaar heeft getongzoend.

De man zoende de meisjes tussen 1988 en 1997 bij het binnenkomen op hun mond en duwde daarbij zijn tong in de mond van de kinderen.

Daarnaast heeft de man volgens de rechters een van de twee kleindochters aangerand. Hij had haar in de woning van haar vriend in het Belgische Lanaken op een bed gedrukt, was op haar gaan liggen en tegen haar op gaan rijen. Daarna heeft hij haar weer laten gaan.

De zaak kwam aan het rollen nadat de kleindochters in april 2009 aangifte deden. Zo'n vier jaar daarvoor had zij de man al samen met haar moeder geconfronteerd met het tongzoenen, daarna is ze nooit meer bij haar opa thuis geweest.

De man ontkent dat hij zijn kleindochters ooit een tongzoen heeft gegeven. Dat niemand het tongzoenen ooit heeft gezien, bewijst volgens de rechtbank echter niet dat het nooit is gebeurd.

De 'modus operandi' van de opa die beide kleindochters hebben omschreven komt volgens de rechters dusdanig overeen, dat de rechtbank de verklaringen van de twee gelooft.

De man heeft slechts een voorwaardelijke straf gekregen vanwege zijn hoge leeftijd en slechte gezondheid.